بررسی رابطه اعتیاد اینترنتی و خودآگاهی هیجانی با صمیمیت زناشویی زنان متاهل

ازدواج یکی از برجسته ترین تصمیم گیری ها در زندگی هر فرد است و صمیمیت زوجین یکی از ریشه ای ترین عوامل تعیین کننده کیفیت زندگی و سلامت روانی است اما نتایج تحقیقات نشان می دهد که اعتیاد به اینترنت موجب اختلال در سلامت روحی و معنوی خانواده ها شده است . بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه اعتیاد اینترنتی و خودآگاهی هیجانی با صمیمیت زناشویی در زنان متاهل شهر مشهد است . این پژوهش ، توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی می باشد. جامعه پژوهش حاضر کلیه زنان متاهل شهر مشهد که دسترسی به اینترنت و فضای مجازی دارند می باشد. با توجه به ماهیت روش پژوهش و شیوع ویروس کرونا ۶۰ نفر به عنوان نمونه آماری و با بهره گیری از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس اعتیاد به اینترنت یانگ (۱۹۹۶)، پرسشنامه خودآگاهی هیجانی گرنت و همکاران(۲۰۰۲) و پرسشنامه صمیمیت زناشویی واکر و تامپسون (۱۹۸۳) بود. داده های پژوهش با استفاده از تحلیل همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. داده های بدست آمده به وسیله ی نرم افزارهای آماری ۲۳SPSS تحلیل گردید. نتایج نشان داد بین اعتیاد به اینترنت با صمیمیت زناشویی رابطه معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که اعتیاد به اینترنت توانست ۴/۲۲% واریانس های مربوط به صمیمیت زناشویی را به طور معناداری پیش بینی کند. یافته های این پژوهش نشان داد که اعتیاد به اینترنت نقش مهمی در پیش بینی صمیمیت زناشویی دارد.

Keywords:

اعتیاد اینترنتی , خودآگاهی هیجانی , صمیمیت زناشویی