مصطفی رشید - کارشناسی ارشد روانشناسی شخصیت دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری
فرزانه دانشمندی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه حکیم نظامی قوچان
مهدی رضائی - دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحدبیرجند

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر بهبود مهارت های زندگی کودکان ۴ تا ۶ساله مراجعه کننده به موسسه آرامشکده سفیر همدلی شهر مشهد بود. روش: این پژوهش به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه آزمایش و کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کودکان مراجعه کننده به موسسه آرامشکده سفیر همدلی شهر مشهد بود .روش نمونه گیری در پژوهش حاضر به صورت نمونه گیری در دسترس که ۳۰ کودک به عنوان گروه آزمایش و ۳۰ کودک به عنوان گروه کنترل انتخاب و گروه آزمایش در معرض آموزش درمان شناختی رفتاری قرار گرفت. ابزارهای مورد استفاده پژوهش حاضر پرسشنامه مهارت های اجتماعی و رفتاری گرشام و الیوت ۲۰۰۴ برای سنجش مهارت های زندگی بود. هر یک از گروه ها دو بار مورداندازه گیری قرار گرفتند. اندازه گیری اول با اجرای یک پیش آزمون و اندازه گیری دوم با اجرای یک پس آزمون انجام گرفت. گروه آزمایش در معرض متغیر مستقل (آموزش درمان شناختی رفتاری) طی ۸جلسه ۱ ساعته قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس برای تاثیر آموزش درمان شناختی رفتاری بر بهبود مهارت های زندگی در گروه ها در مرحله پس آزمون و پس از کنترل اثر پیش آزمون نشان داد که تفاوت دو گروه در پس آزمون معنادار است.نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تاثیر آموزش درمان شناختی رفتاری بر مهارت های زندگی کودکان موثر است.

درمان شناختی رفتاری، مهارت های زندگی، کودکان