نقش شکست عاطفی در خودکارآمدی و اهمالکاری تحصیلی دانشجویان دانشگاه زنجان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش شکست عاطفی در خودکارآمدی و اهمالکاری تحصیلی دانشجویان دانشگاه زنجان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را تمام دانشجویان دانشگاه زنجان تشکیل دادند که در سال تحصیلی ۰۰ - ۱۳۹۹ مشغول به تحصیل بودند که از بین آنها به تعداد ۴۰۰ دانشجو به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر، پرسشنامه ضربه عشق راس ( ۱۹۹۹) خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان ( ۱۹۹۹) و پرسشنامه اهمالکاری تحصیلی سولومون و راثبلوم ( ۱۹۸۴ )بودند. دادههای جمع آوری شده از اجرای پرسشنامه از طریق نرم افزار spss ورژن ۲۶ در دو بخش توصیفی و استنباطی (همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که شکست عاطفی با خودکارآمدی تحصیلی به صورت مستقیم و منفی ولی متغیر اهمالکاری تحصیلی به صورت مستقیم و مثبت همگی در سطح زیر ۰۱ / ۰ معنی دار هستند. به عبارتی چنین استنباط میگردد که با شدت گرفتن متغیر شکست عاطفی در دانشجویان، میزان خودکارآمدی تحصیلی کاهش ولی اهمالکاری تحصیلی آنان افزایش می یابد. با توجه به نقش خودکارآمدی و اهمالکاری تحصیلی به عنوان مسائل مهم آموزشی در پیش بینی شکست عاطفی از لحاظ کاربردی برگزاری کارگاه آموزشی مبتنی بر کاهش نشانگان ضربه عشق، اقزایش خودکارامدی و کاهش اهمال کاری تحصیلی توصیه می شود.

Keywords:

شکست عاطفی , خودکارآمدی , اهمال کاری تحصیلی , دانشجویان