اقامتگاه شرکت های تجاری در حقوق ایران و بین الملل

هدف پژوهش حاضر بررسی جایگاه حقوقی اقامتگاه شرکتهای تجاری در حقوق ایران و تجارت بین الملل می باشد. روش پژوهش حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی است. از جمله مفاهیم حقوقی مشترک در حقوق داخلی و حقوق بینالمللی، موضوع اقامتگاه و بین المللی شرکت های تجاری می باشد، شرکت های تجاری به علت ساختار حقوقی و تجاری خود، مسائل پیچیده ای را در حوزه حقوق بین المللی عمومی، خصوصی و تجارت بین الملل مطرح نموده اند. این چنین پیچیدگی ها ناشی از ساختار پیچیده این شرکت ها موجب گردیده از زوایای مختلفی قابل تحقیق و بررسی باشند. در پژوهش حاضر تلاش شده است با توجه به تاثیر هر یک از این مقولات بر سایر جنبه های مرتبط با شرکت های چند ملیتی تجاری، تحقیقی جامع صورت گیرد که با تکیه بر تحلیل ساختار حقوقی این شرکت ها و تجزیه و تحلیل مسائلی چون تابعیت و اقامتگاه آن ها و بیان مسیرهای ورود آنها پرداخته شود. سئوال اساسی که در اینجا مطرح می شود این است که، در شرایط کنونی و با در نظر گرفتن قوانین موجود، اقامتگاه و تابعیت بین المللی شرکت های تجاری در حقوق ایران چگونه تعیین می شود؟ نتایج نشان داد که تابعیت بین المللی شرکت های تجاری چند ملیتی بر اساس ملاکهای تعیین شده در قانون، تابعیت شرکت مادر و فرعی مشخص می شود و شرکت مادر تابعیت مرکز اصلی را دارد و شرکت فرعی هم اگر در ایران ثبت و مرکز اصلی داشته باشد،تابع قانون ایران است و تعیین اقامتگاه بین المللی شرکت در جهت تعیین تابعیت اشخاص حقوقی می باشد .

Keywords:

اقامتگاه , تابعیت , شرکت تجاری , حقوق ایران , حقوق بین الملل.