بودجه ریزی عملیاتی؛ ضرورت اجرا و موانع پیش رو

بودجه به عنوان بیان مالی عملیات دولت، مهمترین سند دولتی است که دستگاه های اجرایی را در دستیابی به اهداف چشمانداز و برنامه های توسعه کشور و انجام اثر بخش وظایف خود یاری می رساند. از این رو تلاش برای بهبود این سند مالی و بهره وری بودجه در اجرای فعالیت های دستگاه های اجرایی همواره مورد توجه و چالش برانگیز بوده است. در شرایطی که تحولات متعددی در فرآیند بودجه ریزی در حال وقوع است، به کار گیری اصول کلاسیک در نظامهای بودجه ریزی رنگ باخته و جای خود را به اصولی داده است که هر دولتی نه براساس الگوهای پیشین تدوین بودجه بلکه بر مبنای خصوصیات ساختاری و جاری خود، گونه ای از روشهای خاص را جهت بهبود وضع اقتصادی به کار گرفته اند. از این رو از جمله نظام های بودجهریزی که در اکثر کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه مورد توجه قرار گرفته نظام بودجه ریزی عملیاتی می باشد. دوران گذر از بودجه ریزی سنتی و متداول به بودجه بندی عملیاتی سرآغازی است برای شفاف سازی هزینه ها و انجام اصلاحات ساختاری و منطقی و همچنین ساختن نقش دولت در فعالیتهای اقتصادی و فرهنگی. به عبارت دیگر تدابیری که دولت برای حل مسائل اقتصادی و اجتماعی اتخاذ می کند، در بودجه انعکاس می یابد. در واقع بودجه ریزی عملیاتی شکل خلاصه شده ای از چگونگی برنامه ریزی، سازمان دهی، هدایت و کنترل روندهای مالی دولت است که از پشتوانه فکری منسجم و ارگانیک تخصیص منابع مالی و غیر مالی محدود در مقابل نیاز های نامحدود در سطح کلان برخوردار است، در این مقاله می کوشیم ضمن بیان تعاریفی از بودجه و بودجهریزی عملیاتی و بررسی ضرورت اجرای آن، موانع استقرار بودجه ریزی عملیاتی در دستگاه های اجرائی را برشمرده و راهکارهای لازم را ارائه نماییم.

Keywords:

بودجه , بودجه ریزی عملیاتی , بودجه ریزی سنتی , دستگاه های اجرایی.