علی سلاجقه - دانشجوی کارشناسی ارشد راه و ترابری، موسسه آموزش عالی کرمان، کرمان، ایران
سیدمرتضی مرندی - استاد گروه مهندسی عمران، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

در کشور ایران به علت وجود منابع عظیم قیر اکثر روسازیهای اجراشده از نوع آسفالتی میباشند. علاوه بر این استفاده طولانی مدت از این ماده و در نتیجه داشتن تجربه کافی برای اجرای این نوع راه و همچنین ارائه نشدن گزینه های جایگزین، از عوامل دیگر موثر جهت استفاده از این روسازیهای آسفالتی در کشور میباشد ولی با توجه به افزایش قیمت نفت و با در نظر گرفتن کاهش منابع طبیعی نفت خام و از همه مهمتر با توجه به معایب ساخت روسازیهای آسفالتی نگاه محققان به سمت روسازیهای بتن غلتکی معطوف شده است. در این تحقیق به بررسی این دو نوع روسازی و مقایسه ویژگیهای مختلف آنها پرداخته شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که علیرغم عملکرد و مزایای اقتصادی قابل قبول روسازی آسفالتی، با افزایش سطح آگاهی و با توجه به اینکه منابع نفتی در سراسر دنیا رو به کاهش میباشد، در راستای کاهش استفاده از سوختهای فسیلی، استفاده از این منابع گرانبها جهت استفاده کلان در صنعت راه سازی منطقی به نظر نمیرسد. از طرفی روسازی بتن غلتکی ضمن داشتن ویژگیهای برتر نسبت به روسازی آسفالتی، با فراهم آوردن سطحی صلب، برخلاف سطح انعطاف پذیر آسفالت، با دارا بودن ظرفیت باربری و مقاومت فشاری بالاتر از آسفالت، نیاز به زیرسازی با مقاومت بالا و ضخامت متعارف روسازی آسفالتی ندارد. ازاینرو استفاده از این نوع روسازی بهمراتب مزایای بیشتری نسبت به روسازیهای آسفالتی دارد.

روسازی آسفالتی، روسازی بتنی، آسفالت، بتن غلتکی.