بررسی سازگاری بین جمع شدگی آزاد و ضریب انبساط حرارتی بتن اصلاح شده با لاتکس

در این تحقیق از دو نوع لاتکس (استایرن بوتادین رابر و پلی وینیل استات) در ساخت بتن اصلاح شده با لاتکس (۱LMC) درمقادیر (۲۰%-۱۵%-۱۰%) نسبت به وزن سیمان استفاده شده است. آزمایش های انجام شده بر روی LMC شامل کارایی بتن، مقاومت های خمشی، کششی و فشاری، تخلخل کل و جذب آب و ضریب انبساط حرارتی است. نتایج بدست آمده نشان دهنده بهبود عملکرد در مقاومت خمشی و کششی بتن ساخته شده با لاتکس ۲SBR و کاهش مقاومت فشاری بتن اصلاح شده با SBR وPVA۳ است. بهترین عملکرد مکانیکی مرتبط بتن حاوی SBR %۱۰با افت مقاومت فشاری %۴، افزایش مقاومت کششی %۱۴ و افزایش مقاومت خمشی %۱۳ بوده است. با توجه به نتایج آزمایش ضریب انبساط حرارتی ، این مقدار نسبت به نمونه شاهد در بتن های اصلاح شده با استایرن بوتادین رابر روند کاهشی داشته در حالیکه در بتن های حاوی پلی وینیل استات افزایش یافته است . همچنین بین جمع شدگی آزاد و ضریب انبساط حرارتی بتن ارتباط مستقیم وجود داشته به طوری که بالاتر بودن ضریب انبساط حرارتی پلی وینیل استات نسبت به استایرن بوتادین رابر منجر به جمع شدگی آزاد بیشتر شده است. جمع شدگی آزاد بتن حاوی SBR کمتر از طرح مخلوط شاهد بوده ولی بتن حاوی PVA جمع شدگی بیشتری دارد .

Keywords:

لاتکس , بتن پلیمری , جمع شدگی آزاد , کرنش حرارتی , ضریب انبساط حرارتی