سعید فرح بخش - عضو هیات علمی دانشگاه لرستان
سیمین غلامرضایی - عضو هیات علمی دانشگاه لرستان
ایرج نیک پی - عضو هیات علمی دانشگاه لرستان

بهداشت روانی هر فرد بستگی به کیفیت ارتباطات فردی دارد و اولین ارتباط های بین فردی از رابطه مادر و نوزاد آغاز می گردد. این ارتباط تعامل بین مادر و نوزاد را تسهیل کرده و سبب افزایش دلبستگی مادر به نوزاد می گردد از جمله روش های افزایش دلبستگی تماس پوستی مادر و نوزاد است. لذا مطالعه ای با هدف تاثیر تماس پوستی مادر و نوزاد بر دلبستگی مادران انجام شد . روش کار : پژوهش حاضر به روش کار آزمایی بالینی برروی ۷۹ خانم سزارین شده صورت گرفت. انتخاب اولیه بیمارستان های مورد مطالعه جهت تعیین دو گروه تجربی (۴۰ نفر ) و شاهد ( ۳۹ نفر ) به طور تصادفی انجام شد و هر ۵ روز یک بار جای دو گروه عوض می شد. در گروه تجربی تماس پوستی روزانه حداقل به مدت ۳۰-۲۰ دقیقه انجام می گرفت. جهت تعیین رفتارهای دلبستگی و اضطراب مربوط به کودک از ابزار دلبستگی مادری استفاده گردید. دلبستگی در روزهای اول ، سوم و دهم پس از سزارین بررسی شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون های t و رگرسیون صورت گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که بین دلبستگی مادری روز سوم و دهم دوگروه اختلاف معنی داری وجود دارد. همچنین اختلاف میانگین دلبستگی مادری دوگروه در روزهای اول- دهم و اول - سوم اختلاف آماری معنی داری دارد. نتایج آماری آزمون رگرسیون نشان داد که تنها تماس پوستی مادر و نوزاد و دلبستگی مادری روز اول بر دلبستگی مادری روز سوم موثر بودند . بحث: بر اساس نتایج پژوهش تماس پوستی مادر و نوزاد روشی موثر در افزایش دلبستگی و کاهش اضطراب مربوط به کودک بود. لذا پیشنهاد می گردد که تماس پوستی مادر و نوزاد به عنوان یکی از راهکارهای بهداشت روانی مادر و نوزاد به کار رود.

تماس پوستی مادر و نوزاد, دلبستگی, اضطراب, سزارین