بهناز آریافر - پژوهشگر و نویسنده شهرداری تهران و کارشناسی ارشد ارتباط تصویری دانشگاه الزهرا تهران

خلاصه آسیب های اجتماعی شهری در چند دهه گذشته ساختار اجتماعی و جمعیتی جامعه شهری ایران را با مشکلات عدیده ایمواجه ساخته است. شهر تهران نیز از این مهمان ناخوانده بیبهره نبوده است و در طول روز در فضاهای عمومی و گوشه و کنار شهر شاهد حضور آسیبدیدگان اجتماعی هستیم که چهره زشت و نازیبایی به محیط شهر میبخشند. حال این سوال مطرح است مشخص است که مبارزه با آسیبهای اجتماعی و پیشگیری از آن وظیفه تمام دستگاهها و نهادهای ذیربط مانند سازمان بهزیستی، نیروی انتظامی، وزارت بهداشت، ستاد مبارزه با مواد مخدر و. . . میباشد. با توجه به مطالب ارایه شده در این بخش مهمتریننکاتی را که در مدیریت آسیبهای اجتماعی در شهرداری میتوانمطمح نظر قرار داد شامل موارد ذیل است: توجه به جایگاه قانونی شهرداری در مدیریت آسیبهای اجتماعی و پرهیز از موازی کاری با سایر اداره کل آسیبهای اجتماعی در شهرداری تهران شکل گرفت و ۱۳۸۴ سازمانها؛ در سال توافقنامههایی باسازمانهای دیگر مانند فرمانداری به ثبت رسید. در این توافق نامه شهرداری موظف شد تا مراکزی را جهت جمعآوری معتادان خیابانی و کارتن خوابها تهیه کند؛ و در این موازی کاری زیاد است، شهرداری، راستا گرم خانههایی تاسیس شد. با توجه به آنکه در این زمینه تهران میباید صرفا اقدام به جمعآوریمعتادان و آسیبدیدگان اجتماعی در سطح شهر نماید و، ساماندهی و درمان باید بر عهده وزارت بهداشت و سازمان بهزیستی باشد؛ بعد از این تاریخ هاییکرد که به درمان آسیب دیدگان میپرداختند. البتهاین NGO شهرداری اقدام به حمایت از کمکها بیشترسخت افزاری بوده است. با توجه به اینمطالب باید جایگاه شهرداری در مبارزه با آسیبهای اجتماعی مشخص شود تا شهرداری وظایف سایر سازمانها را انجام ندهد. در معنایی دیگر هنوز جایگاه شهرداری در مبارزه با آسیبهای اجتماعی با ابهامات زیادی مواجهه است و این ابهام گاهی منجر به موازی کاری با سازمانها و نهادهای مربوطه میشود. در این مقاله به بررسی مدیریت آسیب های اجتماعی موثر بر مدیریت شهری در شهرداری تهران به روش مروری میپردازیم.

کلمات کلیدی: مدیریت شهری، آسیب های اجتماعی، شهرداری تهران.