حکیمه خاتون محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته زبان وادبیات فارسی (گرایش ادبیات پایداری)

سیدحسن حسین(۱۳۸۳-۱۳۳۵ش)، شاعر و محقق. او از هنرمندان مذهبی و انقلابی محسوب میشود که آثار دینی و انقلابیاش مورد توجه و تحسین مخاطبان و منتقدان قرار گرفته است؛ایشان در سال ۱۳۶۶ از حوزه هنری کناره گرفت و به تدریس دروس ادبی در دانشگاهها پرداخت. وی تا ۱۳۶۹دوره دکتری رشته زبان و ادبیات فارسی را در دانشگاه آزاد اسلامی تهران تا آخرین مرحله طی کرد. درسال ۱۳۷۸ تدریس را رها کرد و در واحد ویرایش رادیو مشغول به کار شد.در سال ۱۳۶۸، با همکاری چند تن از دوستانش، به منظور باروری ذوق شاعران جوان،دفتر» شعر جوان« را تاسیس کرد و در همین سال به همراه قیصر امین پور برنده جایزه ادبی نیما یوشیج شد .حوزه فعالیتهای او شامل شعر، تحقیق، ترجمه و تالیف بود. از آثارشعری او می توان به »همصدا با حلق اسماعیل«،»در ملکوت سکوت«، »بالهای بایگانی«، »گنجشک و جبرئیل«، »از شرابه های روسری مادرم«، »نوشداروی طرح ژنریک«، »سفرنامه گردباد« و ... اشاره کرد. سیدحسن حسینی، در نهم فروردینماه سال۱۳۸۳ در سن ۴۸سالگی درگذشت .در سروده هایی،که در پیوند با انقلاب و جنگ هشت ساله ایران و عراق سروده شده، مضامین مختلفی چون: شهید و شهادت، جهاد و مبارزه، وطن، مدح و منقبت ائمه، پرداختن به قیام سرخ عاشورا، ستایش دلاوریها و جان نثاریهای رزمندگان، بیزاری از تجملگرایی، عافیت طلبی و زندگی شهری و...بیشتر خودنمایی میکنند.در این مقاله، دفتر شعری سید حسن حسینی (نوش داروی طرح ژنریک(۱۳۸۲ ،هم از نظرمضامین مهم ادب پایداری از جمله: امام خمینی، انتظار موعود، آزادی، بیان بیدادگری و ترسیم چهره ی بیدادگران، جهاد و جنگ و شهید و شهادت، قرآن و حدیث، حماسه آفرینی جانبازان و ایثارگران، عاشورا، فتح و پیروزی، وطن و انعکاس باورهای دینی و هم از نظر زیبایی شناسی ابیات و به کاربردن آرایه ها و صنایع ادبی که موجب خیال انگیزی وزیبایی متن میگردد، بررسی خواهد شد؛ از جمله صنعتها و آرایه هایی که در این مقاله مورد تدقیق و بررسی قرار گرفته است عبارتند از: انواع تشبیه، انواع استعاره، مجاز، کنایه، ایهام، جناس، سجع، مراعات النظیر، تکرار، تضاد و پارادوکس و استخدام.

سید حسن حسینی، نوشداروی طرح ژنریک، مضامین ادب پایداری، زیبایی شناسی ابیات.