علیرضا هدائی - دانشیار فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه تهران، تهران، ایران.
جواد سلطانی فرد - دانش آموخته دکتری فقه و حقوق خصوصی دانشگاه شهید مطهری، تهران، ایران.

آیات ۳۱ تا ۳۳ سوره ص به توصیف حکایت اسبان و حضرت سلیمان(علیه السلام) می پردازد. تفاسیر مختلفی درباره این آیات و شان نزول آن ها در بین مفسران شیعه و اهل تسنن وجود دارد که برخی از آن ها با مقام عصمت سلیمان نبی(علیه السلام) ناسازگار است. منشا اصلی چنین اختلاف دیدگاهی، اختلاف در مرجع برخی از ضمایر در این آیات است. این نوشتار، پس از جمع آوری اقوال مفسران درباره این آیات و نقد و بررسی مفصل ادله آن ها، به قول حق ازنظر نگارنده اشاره کرده و با روش تحلیلی به این نتیجه دست می یابد که با تمسک به این آیات نمی توان هیچ ترک اولی یا خطایی را به حضرت سلیمان(علیه السلام) نسبت داد و روایاتی که در این زمینه نیز وجود داشته و منشا پیدایش اشکالاتی شده است، صرف نظر از تعارض با محکمات عقل، کتاب و سنت، اساسا مبتلا به ضعف سندی و غیرقابل اعتماد بوده و ریشه آن را می توان در اسرائیلیاتی که در این زمینه نقل شده است، جستجو نمود.

حضرت سلیمان (علیه السلام), اسبان جهاد, قضا شدن نماز, رد الشمس