زهرا دیانی دردشتی - علوم قرآن و حدیث،دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام (ره)شهرری، تهران، ایران

چکیدهمشورت در دین اسلام و سیره ائمه معصومین (ع) از اهمیت ویژه ای برخوردار است. قرآن کریم مسلمانان را به مشورت در امور فردی، خانوادگی و اجتماعی توصیه می کند و مشورت کردن را یکی از خصوصیات بارز مسلمین دانسته و آنها را از استبداد رای برحذر می دارد. در این مقاله ابعاد مشورت در قرآن و روایات معصومین (ع) از دیدگاه مفسران معاصر فریقین (رشیدرضا در المنار و سیدقطب در فی ظلال القرآن از مفسران اهل تسنن و علامه طباطبایی در المیزان و آیه الله جوادی آملی در تسنیم از مفسران شیعه) با روش توصیفی- تحلیلی و تطبیقی بررسی شده و به جایگاه مشورت در اسلام پرداخته و روایات منع مشورت با زنان را بررسی میکند. در این راستا به این نتایج رسیده است که از نظر هر دو دیدگاه در اسلام مشورت با زنان، همچون مردان در صورتی که صاحب رای و تجربه و تقوی در امور مورد مشورت باشند، مورد تایید است، و روایات منع مشورت مطلق نبوده و موارد خاصی را در بر می گیرد و امر به مشورت شامل مواردی که دارای نص و حکمی در قرآن است نمی باشد.

مشورت با زنان , قرآن , روایات, تفاسیر مفسران معاصر فریقین