طیبه امینی - عضو هیئت علمی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مازندران، باغ گیاهش
کبری خزایی پول - کارشناس ارشد پژوهشی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مازندران، با
سمانه توکلی - کارشناس ارشد پژوهشی، گروه زیست شتاسی، دانشگاه پیام نور واحد یزد، یزد، ا
یلدا کیا - دانشجوی دکتری شیمی، دانشکده علوم دانشگاه یو. اس. ام. پنانگ، مالزی

آلودگی آبها در کشور یکی از معضلات زندگی امروزی است. با وجود انواع متنوع مواد آلوده کننده در اکوسیستم-های آبی، گیاهان به عنوان یکی از بزرگترین پالایندههای طبیعی ارزش زیادی مییابند. گیاهان آبزی براساس فرمزیستی، نوع بستر، میزان شوری و فاکتورهایی از این دست به گروههای مختلفی تقسیم شدهاند. تقسیم این گروه از گیاهان به دو دسته اصلی ماکروفیت و میکروفیت مورد قبول بسیاری از گیاهشناسان است. این گونهها علاوه بر نقشتولیدکنندگی و ایجاد فضای سبز در سطح آبها، اثرات فیزیکی و شیمیایی بر محیط خود دارند. حذف مواد سمی، جذب فلزات سنگین و میکروبها از جمله صفات این گیاهان است که اصطلاحا گیاهپالایی ) phytoremediation ( نامیدهمیشود. از گیاهان پالاینده میتوان جهت زدودن مواد آلاینده مختلف نظیر فلزات سنگین، مواد رادیواکتیو و حتی موادنفتی استفاده نمود. تیره بارهنگ آبی ) Potamogetonaceae ( با حضور بیش از شش گونه در رویشگاههای آبی شمال ایران کمک بزرگی به زدودن مواد آلوده کننده از آبها مینماید. در این مقاله با معرفی دقیق گونههای بارهنگ آبی،چگونگی رشد و تکثیر، فرم زیستی و پراکنش جغرافیایی در آنها مورد بررسی قرار میگیرد.

آلاینده، بارهنگ آبی، فلزات سنگین، گیاهان آبزی