بررسی تاثیر سطح نگهداشت وجه نقد بر ارتباط بین توسعه مالی و شاخص های عملکردی بازار سرمایه

این پژوهش به بررسی تاثیر سطح نگهداشت وجه نقد بر رابطه بین توسعه مالی و شاخص های عملکرد مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. از بازده دارایی ها و بازده حقوق صاحبان سهام به عنوان شاخص های عملکردی بازار سرمایه استفاده شده است. بدین منظور اطلاعات مالی ۹۶ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازده زمانی ۱۰ ساله از ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹ مورد آزمون قرار گرفتند. برای تحلیل دادهها از دادههای پنل توسط نرمافزار EViews استفاده شده است. از متغیرهای اهرم مالی و اندازه شرکت نیز به عنوان متغیرهای کنترلی استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های تحقیق حاکی از این است که توسعه مالی تاثیر مستقیم و معناداری بر شاخص های عملکرد مالی دارد و همچنین سطح نگهداشت وجه نقد تاثیر معکوسی بر رابطه بین توسعه مالی و شاخص های عملکرد مالی دارد و رابطه بین آن ها را تضعیف می کند.

Keywords:

سطح نگهداشت وجه نقد , توسعه مالی , بازده حقوق صاحبان سهام , بازده دارایی ها.