علی شاپوری - دانشجوی کارشناسی دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
سیدسعید قنادپور - استادیار دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

روش های آماری مختلفی برای جداسازی و تشخیص محدوده های آنومال از زمینه ارائه شده است. این روش ها از انواع ساده (براساس پارامترهای آماری توزیع) تا پیچیده (براساس ساختار فضایی داده ها) تغییر می کنند. گروه دوم شامل روش هایی است که موقعیت نقاط نمونه برداری و ارتباط فضایی آنها را در تخمین مناطق انومال در نظر می گیرد. روش های فرکتالی، ساختار و موقعیت فضایی داده ها را در جداسازی جوامع آماری حدود زمینه، حد استانه ای و ناهنجاری های ژئوشیمیایی دخالت می دهند. روش آماره فضایی U از جمله روش های ساختاری محسوب می شود که با در نظر گرفتن موقعیت فضایی نمونه ها و بدون قضاوت کارشناسی ژئوشیمیست به تجزیه و تحلیل آماری داده ها پرداخته و اقدام به جداسازی زیر جوامع و تشخیص مناطق آنومال می نماید. دراین مطالعه روش های فرکتال عیار محط و آماره فضایی U به منظور جدایش مقادیر آنومال از زمینه و تهیه نقشه مناطق امیدبخش محدوده ظفرقند مورد استفاده قرار گرفته اند. نتایج حاصله نشان می ده که روش آماره U نسبت به روش فرکتال عیار - محیط به خوبی توانسته جوامع مختلف ژئوشیمیایی را تفکیک و هاله ها را گسترش دهد. به طوری که می توان با توجه به انها (موقعیت قرارگیری نمونه ها ناهنجار) محدوده هایی که دارای چگالی بیش تری از نمونه های ناهنجار می باشند را به عنوان مناطق ناهنجاری تعیین نمود.

ظفرقند، روش های ساختاری، روش عیار -محیط، روش اماره فضایی U