بررسی رابطه بین فضای مجازی و از خود بیگانگی اجتماعی بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهرستان قائمشهر ۱۴۰۰

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین فضای مجازی و میزان احساس بیگانگی اجتماعی دانشجویان دانشگاه قائمشهر صورت گرفته است . روش مورد استفاده در این پژوهش طرح تحقیق پیمایش مقطعی با هدف تبیین و توصیف دادهها می باشد. برای سنجش متغیر وابسته یعنی احساس بیگانگی اجتماعی از شاخص های استاندارد سنجش بیگانگی اجتماعی ملوین سیمن استفاده شده است . جامعه آماری مورد نظر در انجام تحقیق دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاههای شهرستان قائمشهر در سالتحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بود که توسط فرمول کوکران تعداد حجم نمونه از کل جامعه آماری ، ۲۱۰ نمونه برآورد شد و پرسشنامه بین نمونه های آماری توزیع گردید، سپس داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. اصلی ترین و عمده ترین نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان می دهد که بین میزان فعالیت در دنیای مجازی و میزان احساس بیگانگی اجتماعی دانشجویان همبستگی مثبت وجود دارد. یعنی با افزایش مدت استفاده از دنیای مجازی میزان احساس بیگانگی اجتماعی نیز افزایش می یابد. بین میزان استفاده از دنیای مجازی و چند مولفه بیگانگی اجتماعی هم چون: میزان انزواطلبی ، احساس بی معنایی و احساس بی هنجاری و تنفر از خود در بین دانشجویان همبستگی مثبت مشاهده می شود.

Keywords:

از خود بیگانگی , اجتماعی , فضای مجازی