تاثیر باد شکنی ذرت شیرین و بامیه بر شاخص های رشد و عملکرد خیار در‎ ‎سیستم کشت توام نواری

تاثیر کشت توام ذرت شیرین و بامیه بر شاخص­های رشد و عملکرد خیار، در سال زراعی ۱۳۹۳-۱۳۹۲ در شهرستان روانسر از توابع کرمانشاه در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار مورد آزمایش قرار گرفت. تیمارها شامل: کشت خالص خیار (۱۰۰ درصد خیار)، کشت توام خیار و ذرت (۷۵ درصد خیار + ۲۵ درصد ذرت، ۵۰ درصد خیار + ۵۰ درصد ذرت، ۲۵ درصد خیار + ۷۵ درصد ذرت) و کشت توام خیار و بامیه (۷۵ درصد خیار + ۲۵ درصد بامیه،  درصد خیار + ۵۰ درصد بامیه، ۲۵ درصد خیار + ۷۵ درصد بامیه) بود. در میان تیمارهای مختلف، بیشترین طول ساقه (۲۷۶ سانتی­متر)، حداکثر تعداد میوه در بوته (۳۳/۴۴) و بیشترین عملکرد میوه (۴۱۳۴۴ کیلوگرم در هکتار) در تیمار با ترکیب کشت ۲۵ درصد خیار + ۷۵ درصد ذرت به دست آمد. بیشترین تعداد شاخه جانبی نیز (۶ شاخه در بوته) از ترکیب کشت ۲۵ درصد خیار + ۷۵ درصد بامیه ثبت شد. بر اساس نتایج بدست آمده، نسبت برابری زمین (LER) در ترکیب کشت توام، بیشتر از ۱ بود، به نحوی که بیشترین LER کل (۲۴/۱) در تیمار با ترکیب کشت ۷۵ درصد خیار + ۲۵درصد ذرت، حاصل گردید. سودمندی اقتصادی کشت توام در هکتار تحت تاثیر تیمار ها با ترکیب­های مختلف کشت قرار گرفت، به نحوی که بیشترین سودمندی اقتصادی کشت توام در تیمار با ترکیب کشت ۲۵ درصد خیار + ۷۵ درصد ذرت بدست آمد. کمترین سودمندی اقتصادی کشت توام در تیمار با ترکیب کشت ۲۵ درصد خیار + ۷۵ درصد بامیه بدست آمد، که از کشت خالص نیز کمتر بود.

Keywords:

سودمندی اقتصادی , کشت خالص , کشت توام , نسبت برابری زمین