آزاده پیرمحمدی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران
علیرضا ابدالی مشهدی - دانشیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران
احمد کوچک زاده - استادیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران
امین لطفی جلال آبادی - استادیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران
عبدالرضا سیاهپوش - استادیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران

گیاه ختمی در طب سنتی ایران و صنایع دارویی برای بیماری های مختلف، از جمله مشکلات گوارشی، سوزش پوست و سرفه استفاده می شود. عنصر روی نقش مهمی در فعالیت های متابولیک گیاهان داشته و می تواند بر کمیت و کیفیت گیاهان دارویی اثر بگذارد. اسموپرایمینگ بذر می تواند به افزایش جوانه زنی، خروج از خاک، استقرار و رشد گیاهان در شرایط مزرعه کمک نماید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی اتجام شد. عامل اول اسموپرایمینگ بذر با پلیاتیلنگلایکول ۶۰۰۰  در چهار سطح (عدم کاربرد، منفی سه، منفی شش و منفی نه بار) و عامل دوم محلول پاشی روی از منبع سولفات روی در چهار سطح  (عدم کاربرد، یک، دو و سه گرم در لیتر) بود. اسموپرایمینگ بر وزن خشک گل و عملکرد موسیلاژ و محلول پاشی روی بر وزن خشک گل، شاخص برداشت گل، تعداد دانه در میوه و عملکرد موسیلاژ اثر معنی دار داشتند. برهمکنش اسمو پرایمینگ و محلول پاشی عنصر روی بر صفات تعداد گل و میوه در بوته، وزن خشک میوه، عملکرد دانه و درصد موسیلاژ معنی دار گردید. محلول پاشی دو گرم در لیتر روی عملکرد موسیلاژ و وزن خشک گل را به ترتیب ۴۶ و ۵۷ درصد نسبت به عدم کاربرد افزایش داد. بالاترین درصد موسیلاژ از عدم کاربرد تیمارها به دست آمد. به طور کلی در این آزمایش بیشترین عملکرد گل و موسیلاژ از سطوح میانه تیمارها (دو گرم در لیترسولفات روی و اسموپرایمینگ منفی شش بار) حاصل گردید.

پلیاتیلنگلایکول, سولفات روی, عملکرد گل, موسیلاژ