ارزیابی اثر غلظت های مختلف آگار و کربوهیدرات در ریزازدیادی PHL-C، پایه پاکوتاه گیلاس

این مطالعه به منظور بررسی اثر غلظتهای مختلف آگار و کربوهیدرات بر میزان پرآوری پایه پاکوتاه گیلاس (PHL-C) در شرایط درون شیشه ای و در سال ۱۳۹۶ انجام شد. از محیط کشت MS و آزمایش فاکتوریل با دو عامل و طرح کاملا تصادفی در ۶ تکرار و هر تکرار شامل ۳ ریزنمونه استفاده شد. از تک جوانه جهت تکثیر استفاده شد. فاکتور اول، غلظت آگار در سه سطح ( ۵/۰، ۶/۰، ۷/۰ درصد) و فاکتور دوم غلظت کربوهیدارت شامل ۶ سطح (ساکارز و شکر هر کدام در سه سطح ۲۰، ۳۰، ۴۰ گرم در لیتر) بود که طی مراحل شاخه زایی، ریشه زایی و سپس سازگاری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد بین غلظتهای مختلف آگار از نظر ضریب تکثیر، درصد ریشه زایی، کیفیت گیاهچه، وزن تر گیاهچه و درصد بقا تفاوت معنی داری وجود ندارد، در سایر صفات اندازه گیری شده آگار با غلظت ۷/۰ بهترین نتیجه را داشت. به جز در صفات طول گیاهچه، تعداد برگ و وزن تر گیاهچه که ساکارز نقش پر رنگ تری داشته، در سایر صفات تفاوت معنی داری بین شکر و ساکارز دیده نشد. با توجه به اینکه در صفات مهم و اساسی تکثیر درون شیشه ای پایه PHL-C شکر دارای تاثیر بهتری بوده، پیشنهاد می شود جهت کاهش هزینه تولید محیط کشت، خصوصا در تولید تجاری، از شکر معمولی و یا ترکیب شکر و ساکارز استفاده شود.

Keywords:

شاخه زایی , ریشه زایی , ساکارز , سازگاری