اشرف مظفری غربا - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید
مجید فکری - استادیار گروه خاکشناسی ، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان،
مجید محمودآبادی - استادیار گروه خاکشناسی ، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان،
هرمزد نقوی - استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی کرمان، ایران

کمبود یا سمیت عناصر فلزی در خاک تنها به دلیل مقادیر قابل جذب کم یا زیاد از حد این عناصر در خاک نمیباشد،بلکه متاثر از طبیعت و ویژگیهای خاک نیز میباشد. در این مقاله سعی شده است که به بررسی تاثیر آهک و ماده آلیخاک بر میزان روی قابل دسترس پرداخته شود، ابتدا نمونههای خاک با آهک در سه سطح صفر، 5 و 55 درصد و ماده آلی در سه سطح بدون ماده آلی، 4 درصد کود مرغی و 4 درصد پودر یونجه تیمار شدند. برای رسیدن نمونههای خاک مورد مطالعه به شرایط پایدار نمونههای خاک به مدت 6 هفته درظرفهای پلاستیکی در شرایط گلخانه در دمای5±30 درجه سانتیگراد و در رطوبت ظرفیت زراعی نگهداری شدند. بعد از زمان فوق نمونهها با عنصر روی از منبع سولفات روی ( ZnSO4.7H2O ( در دو سطح صفر و 500 میلیگرم بر کیلوگرم تیمار شدند. 56 روز پس از اضافه شدن عنصر روی، نمونه های خاک برای اندازهگیری روی قابل دسترس بوسیله 0/05 مول EDTA در6 pH= عصارهگیری شدند. روی قابل دسترس گیاه به طور معنیداری درسطحα =0/05 با افزایش درصد آهک، کاهش یافت، که این کاهش در سطوح بالاتر آهک بیشتر بود. در نمونههای خاک تیمار شده با ماده آلی و آهک میزان کاهش روی قابل استفاده گیاه کمتر از مقدار آن در نمونههای خاک تیمار شده با آهک و بدون ماده آلی بود، که بیانگر اهمیت ماده آلی در خاکهای آهکی از نظر افزایش میزان روی قابل استفاده گیاه میباشد

آهک، روی، قابل دسترس، ماده آلی، کود مرغی، پودر یونجه،