محمد نیک خواه کیارمش - پژوهشگر و نویسنده شهرداری تهران و کارشناس ارشد مدیریت شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام تهران – ایران

خلاصه از زمانی که شهرنشینی مدرن با انقلاب صنعتی رشد پیدا کرد و حجم وسیعی از جمعیت را به درون شهرها کشاند؛ این حجم گسترده با فضاهایی که اشغال می کرد بی نظمی های شهری گسترده ای را ایجاد کرد که زندگی شهری را هم از نظر بافت کالبدی مادی آن و هم از نظر اجتماعی فرهنگی به چالش کشاند. بنابراین نیاز به مطالعات و اقدامات لازم بود تا بتوان نوعی مدیریت در جامعه شهری ایجاد کند. به همین نسبت مدیریت هایی درخصوص شیوه های شهرسازی و طراحی و برنامه ریزی های گسترده ایجاد شد تا بتوان احیای شهر را بر مبنای یک قاعده و منطق خاص قرار دهد تا مکانی که می رفت جای همه مکان های زیست جامعه بشری را بگیرد خوب طراحی و طرح و بافت آن به صورت عقلانی شکل گیرد. شاید بتوان گفت برنامه ریزی شهری حاصل همین مدعا باشد که بتوان شهر را به گونه ای طرح و بافتش داد که زندگی در آن آسان باشد. اما یکی از مسائل اصلی ای که باید توجه داشت خود این مدیریت ها دارای ضعف ها و نقایص فراوانی بود. معمولا شهرها در طول چندین نسل ساخته می شوند و افراد زیادی هستند که آن محیط ها را به گونه های مختلف در مقاطع مختلف در تاریخ در مراحل مختلف زندگی شان و در فعالیت های مختلف موردنظر و قضاوت قرار می دهند. هر روش یا نظر یا برنامه وطراحی ای که تک بعدی باشد برای شهرهایی که امروزه چند همه چیزی هستند بی فایده اند. معمولا شهرها امروزه نیاز به برنامه هایی دارند که با مطالعه همه جانبه مرتبط باشد زیرا پیچیدگی در شهرهای امروزی گسترش زیادی پیدا کرده است.

کلمات کلیدی: انسان شناسی، جامعه شناسی، مدیریت شهری،مردم شناسی.