نعمت اله فیروزی - دکترای الهیات، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه بین المللی امام رضا علیه السلام، مشهد، ایران
صدیقه علیخانی - دانشجوی کارشناسی ارشد نهج البلاغه، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه بین المللی امام رضا علیه السلام، مشهد، ایران
رویا فنودی - دانشجوی کارشناسی ارشد نهج البلاغه، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه بین المللی امام رضا علیه السلام،مشهد، ایران
سیدمحمدجواد هاشمی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد نهج البلاغه، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه بین المللی امام رضا علیه السلام، مشهد، ایران

از دیرباز یکی از مهمترین دغدغه دولتها در عرصه حکمرانی برای رسیدن به اهداف، مبارزه با فساد بوده است. در نظام جمهوری اسلامی ایران نیز یکی از معضلات پیش رو مسئله فساد و ضرورت برخورد با آن بوده است؛ حقوق و مزایای به اصطلاح نجومی، رانت خواریها، اختلاس ها و تشکیل باندهای قدرت جملگی علاوه بر اینکه موجب خدشه به حیثیت نظام اسلامی میشود، خطر آسیب به سرمایه اجتماعی و مشروعیت و مقبولیت حکومت را در پی دارد. در این میان، یکی از اساسیترین ابزارهای افزایش کارآمدی دولتها و جلب اعتماد مردم و مشارکت آنان، شفافیت است. در واقع شفافیت یکی از خصایص ویژه حکمرانی علوی است و آن را میتوان به وفور در آموزه های امام علی علیه السلام، آن هم در زمان کوتاه حکومت ایشان یافت؛ به طوری که حضرت آن را به عنوان یک ضرورت، با صراحت کامل در حیطه های مختلف اعمال میکردند. حیطه های متفاوتی که شفافیت در آنها از اصول ایشان بود شامل حیطه های قانون و مقررات, امورمالی و اقتصادی و... میشود. این پژوهش از طریق منابع کتابخانه ای و به روش توصیفی- ارزیابی نوشته شده است. در این تحقیق شفافیت و وجوه کاربردی آن، با توجه به آموزه های امام علی علیه السلام و حکومتداری ایشان، به عنوان یکی از الزامات مهم در مدیریت سیاسی مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است.

شفافیت، مدیریت، صراحت، صدق، حکومت علوی