محمد بخشی نظر - (دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور مرکز همدان)
بیتا رضائی - ((استاد راهنما) استاد یار دانشگاه پیام نور مرکز همدان)

هدف از مقاله حاضر بررسی فرقه قلندریه در محیط عصر قونیه و روابط ایشان با مولانا می باشد. قلندری را شعبه ای از ملامتیه می انگاشتند. زیرا اقدامات قلندریه در ابتدا همچون ملامتیه اعتراض به اوضاع و احوال سیاسی و اجتماعی بود اما بعد ها این فرقه بیشتربه ظاهرسازی پرداختند. و اعضا آن ب رای جدا بودن از دیگران خود را به شکل های عجیب و غیر معمول در می آوردند و برخی امورمنافی شرع را جایز می شمردند و در این امر حتی به افراط نیز کشیده می شدند. اما با ظهور سنایی نوعی از ادبیات با نام ادبیات قلندری شکل گرفت. که مورد توجه شاعران بزرگ ما مانند عطار، مولوی، عراقی و حافظ قرار گرفت که برای ارائه مفاهیم عرفانی و مضامین شاعرانه از آن مدد مولانا بزرگ ترین شاعر عارف ما از این چهره های متمایل به شکست تابوها قهرمانانی در عالم شاعری خود می پرورد که بنابر برخی روایات بر شکل و ظاهر این قلندران رشک می برد ، نگارنده بر آن است که این روابط را آشکارکند.

مولانا، قلندریه، قونیه، شمس تبریزی