امیر فتحعلی وند - دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی دانشگاه محقق اردبیلی

سلامت، نیاز اساسی انسان است که فرد، پیوسته در جهت رسیدن به آن تلاش می کند. سلامتی، سرچشمه ی زندگی است نه وسیله ای برای آن .سلامتی، مفهومی کاربردی دارد که افزون بر توانایی جسمانی افراد، بر جنبه های روانی و اجتماعی آنان نیز، اثر می گذارد. نگرش فرانکل (۱۹۶۹) ، به سلامت عمومی، تاکید عمده بر اراده معطوف به معنا بود .نظریه طبیعت انسان که از معنادرمانی برآمده بر سه اصل استوار است :آزادی اراده، اراده معطوف به معنا و معنای زندگی. او معتقد بود که یافتن معنا یک انگیزش انسانی اولیه است . سایر محققان نیز معتقدند جستجوی معنا نوعی کنش سازگاری دارد. بر اساس رویکرد معنادرمانی، اختلالات روانی حاصل فقدان معنا و مقصود در زندگی و احساس تهی بودن است. معنادرمانی، یک فرایند درمانی است که به دنبال کسب توانایی برای رسیدن به خود واقعی، گسترش دید نسبت به خود و دنیای اطراف و روشن کردن چیزهایی است که به زندگی حال و آینده ی فرد معنا می دهد (کوری، .(۲۰۰۰ گروه درمانی ، فرصتی فراهم می کند تا شخص نگرش ها و رفتار خود را ضمن تعامل با مردمان دیگری که دارای مشکلات و اختلالاتی همانند خود وی هستند، وارسی کند. پژوهش ها بر عوامل متعددی که بر سلامت روان آثار مخرب می گذارند دست یافته اند. بررسی میزان و نحوه اثربخشی و تاثیر مشاوره گروهی با رویکرد معنادرمانی در درمان و کاهش میزان مولفه های مخرب بر روی سلامت روان انسان می تواند در جهت اتخاذ راهبردهای اثرگذار به منظور اولا پیشگیری و ثانیا درمان این تعارضات روانی باروش مذکور راهگشا باشد. در این مقاله که به شیوه مروری تهیه شده است پس از تعریف و بررسی جوانب مختلف معنادرمانی ومشاوره گروهی و میزان اثربخشی این درمان بر اختلالات روانی با استفاده از تعدادی تحقیقات و پژوهش های انجام شده در این زمینه، بر میزان اثربخشی مشاوره گروهی با رویکرد معنادرمانی بر سلامت روان خواهیم پرداخت.

معنادرمانی ، گروه درمانی ، سلامت روان ، لوگوتراپی