بررسی میزان رضایت از آموزش مجازی در دانش آموزان مقطع ابتدایی و متوسطه اول

هدف این مقاله بررسی میزان موفقیت مدارس در آموزش از طریق فضای مجازی و غیر حضوری در دوران اپیدمی کرونا و شناسایی میزان رضایت دانش اموزان مقطع ابتدایی و راهنمایی از آموزش مجازی می باشد.مطالعه ما از نوع نظر سنجی با حجم نمونه ۱۷۶ نفری(۸۸ دانش آموز مقطع ابتدایی و ۸۸ دانش آموز مقطع متوسطه)انجام شد. برای اندازه گیری متغیر رضایت از آموزش مجازی، از پرسش نامه ی محقق ساخته (ترکیبی از دو پرسش نامه رضایت از آموزش مجازی) ۲۱ سوالی استفاده شد که روایی پرسش نامه طبق ضریب آلفای کرانباخ α= ۰ .۸۸۸ نشان از مناسب بودن پرسشنامه برای سنجش هدف مورد نظر می باشد. روایی صوری پرسش نامه با استفاده از داوری دو نفر از استادان با سابقه در زمینه آموزش از راه دور مطلوب ارزیابی شد. نتایج نشان دادرضایت کلی از آموزش مجازی در هر دو گروه دانش آموزان مقطع ابتدایی و متوسطه اول(۱۷۶ نفر) بالا بوده، و تفاوت زیادی در میزان رضایت دو گروه از آموزش مجازی وجود ندارد.

Keywords:

آموزش مجازی , رضایت از تحصیل , دانش آموزان