هوشنگ گراوند - استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطهی بین تحمل پریشانی با اضطراب کرونا در دانشجویان انجام گرفت. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی مرکز آموزش عالی پلدختر بود که در سال تحصیلی ۴۰۰- ۱۳۹۹ مشغول به تحصیل بودند. از جامعه آماری پژوهش حاضر، تعداد حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان ۲۱۰ (۱۹۷۰) نفر انتخاب شد که به صورت آنلاین در این مطالعه شرکت کردند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش مقیاس اضطراب بیماری کرونا ویروس (CDAS) و مقیاس تحمل پریشانی (DTS) بود. تحلیل داده ها به روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-۲۲ انجام شد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی نشان داد که بین کل مقیاس تحمل پریشانی و خرده مولفه های تحمل، جذب و ارزیابی با اضطراب کرونا رابطه منفی و معناداری وجود دارد (p<۰/۰۱)؛ اما بین خرده مولفه ی تنظیم با اضطراب کرونا رابطه معناداری مشاهده نشد .(p>۰/۰۵) همچنین نتایج حاصل از اجرای رگرسیون چندگانه نشان داد که از بین خرده مولفه های تحمل پریشانی فقط خرده مولفه ارزیابی قادر به پیشبینی اضطراب کرونا میباشد. نتایج پژوهش از نقش تحمل پریشانی بر اضطراب کرونا دانشجویان حمایت میکند.

تحمل پریشانی، اضطراب کرونا، دانشجویان.