اثربخشی خانواده درمانی شناختی رفتاری والدین CBFT بر خودکنترلی دانش آموزان بیش فعال مقطع ابتدایی مشهد

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی خانواده درمانی شناختی رفتاری والدین (CBFT) بر خودکنترلی دانش آموزان بیش فعال مقطع ابتدایی مشهد انجام گرفت. طرح پژوهشی آزمایش از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران دانش آموزان دارای اختلالات رفتاری بیش فعالی که در دبستانهای پسرانه دوره اول و دوم ابتدایی ۷) تا ۱۲ ساله) شهر مشهد در سال تحصیلی ۱۴۰۰ -۱۳۹۹ مشغول به تحصیل بودند و بر اساس روش نمونه گیری داوطلبانه مبتنی بر هدف، تعداد ۱۶ نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای این پژوهش پرسشنامه خودکنترلی کندال و ویلکاکس (۱۹۷۹) بود. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه تحت آموزش برنامه گروهی خانواده درمانی شناختی رفتاری (CBFT) قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که اثربخشی برنامه آموزش خانواده درمانی شناختی رفتاری بر کاهش خودکنترلی رفتارهای دانش آموزان از لحاظ آماری معنادار نیست. بنابراین میتوان گفت برنامه آموزشی خانواده درمانی شناختی رفتاری مداخله ای است که بر خودکنترلی رفتاری دانش آموزان تاثیری نشان نداد .

Keywords:

خانواده درمانی شناختی رفتاری (CBFT) , خودکنترلی , دانش آموزان