ژیلا فرزانه سادات زارنجی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه محقق اردبیلی- اردبیل- ایران
شبنم موسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل- ایران

فضاهای شهری در کنار سایر مسائل از قبیل ( اجتماعی، اقتصادی، خانوادگی و..) عامل مهم رفاه ذهنی شهروندان به شمار می روند. به عبارتی رابطه انسان با محیط رابطه ای دوسویه است؛ یعنی هر دو به نوعی بر هم تاثیر می گذارند و از هم متاثر می شوند.رشد شتابان شهرنشینی و انبوه سازی و متعاقبا" غلبه محیط انسان ساخت بر محیط طبیعی موجب دوری کودکان از محیط طبیعی شده است که آثار سوئی بر رشد قوای جسمی و روحی کودکان به جای گذاشته است. در این راستا طراحی فضاهای شهری بایستی به نحوی صورت پذیرد که پاسخگوی نیازهای جسمی و روحی کودکان باشد؛ بدین صورت که ضمن تامین احساس راحتی وایمنی کودکان زمینه ساز پرورش فکری و خلاقیت آنان شده و شاخص های شهر دوستدار کودک را ارتقا بخشد. باتوجه به اهمیت موضوع در این پژوهش سعی شده است به روش کتابخانه ای و از جوانب مختلف به بررسی اثرات فضاهای شهری بر سلامت روان کودکان (با رویکرد شهر دوستدار کودک) پرداخته شود.

فضاهای شهری،کودکان، سلامت روان، شهر دوستدار کودک