اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دو قطبی نوع یک در شهر ایلام

هدف پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دو قطبی نوع یک در شهر ایلام بود. این تحقیق از نوع پژوهشهای شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه بیماران دوقطبی نوع یک شهر ایلام بود. نمونه پژوهش شامل ۲۰ بیمار بود که با نمونهگیری دردسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش(۱۰ نفر) و کنترل(۱۰ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه آموزشهای مربوط به مهارت های زندگی را دریافت کردند. اطلاعات این پژوهش از طریق، پرسشنامه بهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی جمع آوری شد. روش مورد استفاده برای آزمون فرضیه های پژوهش تحلیل کوواریانس چندمتغیره و کوواریانس تک متغیره بود، فرضیه ها در سطح ۰/۰۵ با نرم افزار spss۲۴ تجزیه و تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های زندگی، اثر معناداری بر افزایشبهزیستی روان شناختی و کیفیت زندگی در بیماران دو قطبی داشته است. یافته های این پژوهش ضرورت کاربرد برنامه های آموزش مهارتهای زندگی در راستای بهبود بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی در بیماران دو قطبی نوع یک را خاطر نشان می سازد.

Keywords:

مهارت های زندگی , بهزیستی روان شناختی , کیفیت زندگی , دوقطبی نوع یک