رحیمه غفارپور تیمورلویی - نویسنده

نماتودهای بیمارگر حشرات بهعنوان عوامل کنترل زیستی حشرات شناخته شدهاند ولی در سالهای اخیر تاثیر آنها بر روی نماتودهای بیمارگر گیاهی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق تاثیر لاروهای آلودهکننده گونه Steinernema feltiae به دو صورت زنده و مرده در غلطتهای ۵، ۱۰، ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ لارو در هر میلیلیتر، به طور جداگانه و در ظرفهای ۲۴ چاهکی علیه نماتود ریشهگرهی Meloidogyne javanica در غلطتهای ۵۰ تخم، ۵۰ لارو و مخلوط ۵۰ تخم و لارو به ازای هر چاهک، مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح کرتهای خردشده در زمان انجام و یادداشتبرداری دادهها بعد از ۴۸، ۷۲، ۹۶ و ۱۲۰ ساعت صورت گرفت. آزمایش در دو نوبت تکرار گردید.نتایج نشان داد کهزنده یا مرده بودن لارو این نماتود بیمارگر حشرات از نظر تاثیر روی مرگومیر لاروهای سن دوم و تفریخ تخم نماتود ریشهگرهی تفاوت معنیداری دارند. ولی در تاثیر روی مرگومیر لاروهای سن دوم و تفریخ تخم در حالت مخلوط ۵۰ تخم و لارو نماتود ریشهگرهی، تفاوت معنیداری مشاهده نگردید. لاروهای زنده و مرده به ترتیب باعث حدود ۳۸ و ۳۲ درصد مرگومیر لاروهای سن دوم نماتود ریشهگرهی شده و ۳۳ و ۳۷ درصد بازدارندگی از تفریخ تخم نشان دادند. در آزمایش مخلوط تخم و لارو سن دوم هم، لاروهای زنده و مرده نماتود بیمارگر حشرات به ترتیب موجب ۳۱ و ۳۳ درصد مرگومیر لاروهای سن دوم نماتود ریشهگرهی و ۳۳ و ۳۴ درصد ممانعت از تفریخ گردید. به طور کلی، میزان مرگومیر لاروهای سن دوم نماتود ریشه گرهی و تفریخ تخم متناسب با افزایش زمان در تیمارها به ترتیب افزایش و کاهش نشان داد.

کنترل زیستی, نماتود علیه نماتود