شهرام نعیمی - نوسنده

جنس Trichodermaاز مهمترین جنسهای قارچی در زمینه کنترل بیولوژیک بیماریهای گیاهی، افزایش رشد و القای مقاومت در گیاهان به شمار میرود. ارتباط فیلوژنتیکی ۸۱ جدایه متعلق به شش گونه از این جنس (شامل چند جدایه بیوکنترل امید بخش) که از مزارع برنج استان مازندران به دست آمدهاند، بر اساس توالی قطعهای از ژن αtef۱بررسی شد. توالیهای ژن مذکور در جدایههای مورد آزمایش به همراه توالیهای به دست آمده از بانک ژن همردیفسازی شدند و تجزیه و تحلیل دادهها با روشهای پیوست همسایه ها، پارسمونی بیشینه و تکامل کمینه انجام شد. نتایج نشان داد که جدایههای متعلق به T. harzianum (فراوانترین گونه شالیزار در این تحقیق) ۱۴ هاپلوتیپ مختلف را تشکیل دادند که در پنج گروه مجزا قرار گرفتند و بنابراین این گونهی مرکب، بیشترین تنوع ژنتیکی را به نمایش گذاشت. جدایههای T. virens (دومین گونه فراوان مزارع برنج مازندران در این بررسی) فقط در دو هاپلوتیپ گروهبندی شدند. گونههای T. atroviride و T. hamatum با سه و دو جدایه به ترتیب سه و دو هاپلوتیپ را تشکیل دادند. سویههای بیوکنترل متعلق به یک گونه دارای هاپلوتیپهای متفاوتی بودند و همراه با سویههای غیر آنتاگونیست در شاخههای جداگانهای قرار گرفتند. در نتیجه، هاپلوتیپ منحصر به فردی از αtef۱ که به خاصیت آنتاگونیسم مرتبط باشد، بر اساس تجزیه و تحلیل توالی αtef۱تشخیص داده نشد. ارتباطی بین هاپلوتیپ و مکان جغرافیایی وجود نداشت و از یک مزرعه، گونهها و هاپلوتیپ های مختلف جداسازی شدند.

: تنوع زیستی, هاپلوتیپ, برنج, کنترل بیولوژیک, ایران