زهرا ابوالوردی - کارشناس ارشد مهندسی آبخیزداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان
مجید صوفی - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس
مسعود نجابت - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس

یکی از مهمترین انواع فرسایش آبی، فرسایش آبکندی ) Gully Erosion ( است که بدلیل تولید رسوب بیشتر سهم بیشتری در ک رسوی توییدی آبخیزها نسبت به سایر فرسایشها نظیر پاشمان و سطحی دارد. با توجه به اینکه سطح تحت سیطره فرسایش آبکندی در ایران و لامرد به ترتیب بایغ بر یک میلیون و 23000 هکتار است تحقی قدر این عرصه ضروری میباشد. در این تحقیق 36 آبکند معرف انتخاب و طول آنها طی سالهای 1997 و 2004 و 2010 به ترتیب توسط عکس هوایی 1:40000 منطقه و تصاویر ماهوارهای IRS-1C/1D و IRS-P6 اندازهگیری و رشد طویی آنها طدی دو دوره به فوت در سال محاسبه گردید. با توجه به اینکه در اکثر تحقیقات مدل FAO به عندوان مددل برتدر و پاسدخگو انتخای گردیده است، در این تحقی نیز این مدل مورد بررسی قرار گرفت. بر این اساس مقدار تخمین زده شده براساس فرمول توانی FAO محاسبه گردید. پس از مقایسه با متوسط رشد طویی انددازه گیدری شدده آبکنددهای مورد آزمون در مقاطع زمانی گوناگون، به نظر میرسد که رابطه بین این دو متغیر یک رابطه توانی است، بر این اساس نمودارمعادیه توانی این دو متغیر، در نرمافزار Excel ترسیم گردید

فرسایش آبکندی، نرخ رشد، عکس هوایی، تصویر ماهوارهای، علامرودشت، لامرد