فرناز شاپوران - مسئول مکاتبه
رقیه همتی - نویسنده
یوبرت قوستا - نویسنده
سیامک رحمانپور - نویسنده

سفیدک کرکی آفتابگردان یکی از بیماری‎های مهم این محصول در استان آذربایجان غربی، به شمار می‎آید که در شرایط مساعد آب و هوایی برای گسترش بیماری، اپیدمی‎های خسارت‎زایی را ایجاد می‎نماید. با توجه به این‎که برای کنترل موثر بیماری‎های گیاهی کاربرد ارقام مقاوم یکی از روش های موثر و سالم در کنترل بیماری است، بنابراین ارزیابی مقاومت یا حساسیت ارقام نسبت به بیماری سفیدک کرکی آفتابگردان، در جهت تولید و استفاده از ارقام مقاوم در برنامه‎های اصلاح نباتات، می‎تواند نقش مهمی داشته باشد. لذا در طول فصل زراعی سال ۱۳۸۷، مقاومت هفت رقم گرده افشان باز و دو هیبرید آفتابگردان رایج کشت در استان آذربایجان‎ غربی نسبت به نژاد ۱۰۰ شبه قارچ Plasmopara halstedii شناسایی شده در ارومیه با کاربرد روش غوطه‎ور کردن کامل گیاهچه‎ها در سوسپانسیون اسپور مورد ارزیابی قرار گرفت. در این بررسی‎ها نه علامت از علائم ماکروسکوپیک آلودگی به بیماری شامل مرگ گیاهچه، اسپورزایی روی برگ‎ها، اسپورزایی روی کوتیلدون و برگ‎ها، کوتولگی، موزاییک یا رنگ‎پریدگی برگ‎ها، بد شکلی، وجود زخم روی هیپوکوتیل و بالاخره کاهش رشد ریشه، روی بوته‎های مایه‎زنی شده، بر اساس نمره‎دهی در نظر گرفته شدند. ارقام و هیبریدهای آفتابگردان با استفاده از میزان شاخص شدت بیماری حاصل از امتیازهای این علائم، در پنج گروه مقاوم، نیمه‎مقاوم، نیمه‎حساس، حساس و فوق حساس قرار گرفتند. براین اساس ارقام رکورد، آرماویرسکی، آجیلی (آلستار)، ابلق، و پسته‎ای حساس، هیبریدهای ایروفلور و آذرگل نیمه‎مقاوم و ارقام مستر و لاکومکا مقاوم ارزیابی شدند.

آفتابگردان, ارقام و هیبریدها, سفیدک کرکی, مقاومت