مهدی دلقندی - استادیار گروه آب و خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهرود
علی رضا مساح بوانی - دانشیار گروه علوم و مهندسی آب، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران
محمد جعفر آجرلو - استادیار گروه جغرافیای نظامی، دانشگاه جامع امام حسین(ع)
سعید برومند نسب - استاد گروه آبیاری و زهکشی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز
بهرام اندرزیان - استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان

در سال های اخیر فعالیت های انسانی سبب افزایش غلظت ۲CO شده که این وضعیت، گرمایش زمین و پدیده تغییر اقلیم را در پی داشته شده است. این مطالعه با هدف ارزیابی پتانسیل تاثیرات تغییر اقلیم بر عملکرد گندم رقم چمران در محدوده شهرستان اهواز صورت گرفت. برای این منظور ۱۳ مدل AOGCM و دو سناریوی انتشار گازهای گلخانه ای (A۲ و B۱) انتخاب شد و داده های روزانه دما و بارش برای منطقه تحقیق در پنج سطح احتمالاتی ۱۰/۰، ۲۵/۰، ۵۰/۰، ۷۵/۰ و ۹۰/۰، برای دو دوره آتی ۲۰۱۵-۲۰۴۵ و ۲۰۷۰-۲۱۰۰ محاسبه شد. با ترکیب سناریوهای دما و بارش، در نهایت ۵۰ سناریوی تغییر اقلیم تحت هر کدام از سناریوهای انتشار A۲ و B۱ تولید شد. رشد گندم در دوره مبنا (۱۹۸۰-۲۰۱۰) و دوره های آتی (۲۰۱۵-۲۰۴۵ و ۲۰۷۰-۲۱۰۰) توسط مدل گیاهی واسنجی و ارزیابی شده CERES-Wheat شبیه سازی شد. نتایج نشان داد در اثر تغییر اقلیم، به ویژه در دوره آتی ۲۰۷۰-۲۱۰۰، دوره رشد کوتاه تر می شود. مقایسه عملکرد گندم در شرایط تغییر اقلیم با دوره مبنا نیز نشان داد که با قبول ریسک ۱۰/۰، عملکرد در دوره های آتی ۲۰۱۵-۲۰۴۵ و ۲۰۷۰-۲۱۰۰ نسبت به دوره مبنا به ترتیب ۴ و ۱۵ درصد کاهش می یابد.

دی اکسید کربن, سناریوهای انتشار, عملکرد گندم, مدل CERES-Wheat