تاثیر پرلیت بر کارآیی مصرف آب آبیاری و برخی مولفه های رشد در گندم رقم زرین

به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف پرلیت بر عملکرد و کارآیی مصرف آب گندم رقم زرین آزمایشی مزرعه ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با هفت تیمار مصرف پرلیت (P۰،P۱ ، P۲،P۳ ،P۴ ،P۵ و P۶) به ترتیب شامل صفر (شاهد)، ۷۵، ۱۵۰، ۳۰۰، ۶۰۰، ۱۲۰۰ و ۲۴۰۰ کیلوگرم پرلیت در هکتار و در چهار تکرار در شهرستان قروه واقع در استان کردستان، در سال زراعی ۸۷-۱۳۸۶، اجرا گردید. آبیاری ها بر مبنای روش بیلان رطوبتی انجام گردید. مقادیر عملکرد دانه و زیست توده، وزن هزاردانه و درصد پروتئین دانه اندازه گیری شد. از نرم افزار آمار MSTATC و روش دانکن به ترتیب برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها و مقایسه میانگین تیمارها استفاده گردید. نتایج تجزیه آماری نشان داد که کلیه تیمارها نسبت به تیمار شاهد، افزایش عملکرد داشتند. نتایج نشان داد که با افزودن پرلیت به خاک، عملکرد دانه و زیست توده گندم به ترتیب ۹/۳۹ و ۵/۳۱ افزایش یافت که در سطح آماری یک درصد معنی دار بود. بین درصد پروتئین گندم در تیمارهای مختلف، تفاوت معنی داری در سطح پنج درصد وجود داشت. همچنین نتایج نشان داد که مصرف ۲۴۰۰ کیلوگرم پرلیت در هکتار، موجب افزایش کارآیی مصرف آب ۱۲/۴۰ درصد نسبت به تیمار شاهد می گردد.

Keywords:

آبیاری بارانی , پرلیت , عملکرد , کارآیی مصرف آب , گندم