بررسی رابطه سواد سلامت دهان و خودکارآمدی بهداشت دهان با شاخص های DMFT و شاخص لثه در دانشجویان

سواد سلامت دهان و خودکارآمدی بهداشت دهان از جمله عوامل درون فردی هستند که در کنار عوامل محیطی و اجتماعی بر سلامت دهان و دندان تاثیر می گذارند. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی رابطه سواد سلامت دهان و خودکارآمدی بهداشت دهان با شاخص های DMFT و شاخص جینجیوال (شاخص لثه) در دانشجویان بود. در این پژوهش مقطعی که از نوع پژوهش های همبستگی بود ۲۸۱ نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه اردکان به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه سواد سلامت دهان، خودکارآمدی بهداشت دهان و شاخص های DMFT و شاخص لثه جمع آوری و با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که همبستگی سواد سلامت دهان، خودکارآمدی بهداشت دهان و ابعاد آنها با شاخص های DMFT و شاخص لثه معکوس و معنی دار بود. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نیز حاکی از آن بود که هر دو بعد سواد سلامت دهان و هر دو بعد خودکارآمدی بهداشت دهان نقش معنی دار در پیش گویی شاخص های DMFT و جینجیوال دارند، اما درک خواندن بیشترین نقش و خودکارآمدی مسواک زدن کمترین نقش را در پیش گویی این شاخص ها داشتند. همچنین یافته ها نشان داد که سواد سلامت دهان و خودکارآمدی بهداشت دهان پیش گویی کننده های بهتری برای شاخص DMFT نسبت به شاخص جینجیوال هستند. با توجه به یافته های پژوهش حاضر به طور کلی می توان نتیجه گرفت که سواد سلامت دهان و خودکارآمدی بهداشت دهان پیش گویی کننده های معنی دار برای شاخص های DMFT و جینجیوال هستند. و با توجه به تغییر پذیری این متغیرها با آموزش، می توان جهت کاهش شاخص های DMFT و شاخص لثه، این مهارت ها را با اولویت درک خواندن و خودکارآمدی نخ دندان کشیدن، آموزش داد.

Keywords:

oral health literacy , oral hygiene self–efficacy , DMFT , Gingival , students , سواد سلامت دهان , خودکارآمدی بهداشت دهان , DMFT , شاخص لثه , دانشجویان