ملاحظاتی بر عوامل و شیوه های موثر درتوانمند سازی زنان و اشتغال آنان در ایران با تاکید بر آموزش های مهارتی

توانمندسازی، فرایندی است که طی آن فرد از نیازها و خواسته­های درونی و قابلیت­های خود آگاه می­شود و با هدف رسیدن به خواسته­ها، به کسب توانایی­های لازم می­پردازد. در کشور ما، با وجود آنکه زنان نیمی از جمعیت جامعه را شکل می دهند و از نظر کسب تحصیلات عالی روندی صعودی را طی کرده اند ولی از نظر وضعیت اشتغال نتوانسته اند با توجه به ظرفیت­های شخصی، اجتماعی و قانونی به جایگاهی متناسب دست یابند. با توجه به این مهم، هدف این مقاله شناسایی عوامل تاثیرگذار بر توانمندسازی زنان، عوامل موثر بر اشتغال آنها و شیوه های توانمندسازی آنان در کسب جایگاه مناسب اجتماعی و شغلی است. مقاله حاضر ضمن مطالعه اسناد بالادستی و قوانین مرتبط با توانمندسازی و اشتغال زنان، عوامل و شیوه های نیل به اهداف فوق را دنبال کرده است. نتایج این پژوهش، نشان می­دهد که عواملی چون کسب مهارت­های مورد نیاز بازار کار در حوزه روابط عمومی با توجه به الگوهای شایستگی، بازنگری سیستمی قوانین و سیاست­های ارتقاء شغلی و حرفه ای زنان و همچنین قوانین و سیاست­های مرتبط با کسب منابع مالی و تغییر نگرش و باورهای اجتماعی می­تواند در توانمندسازی بانوان تاثیرگذار باشند. نتایج پژوهش حاضر می­تواند مورد استفاده سیاستگذاران حوزه اجرا و قانونگذاری و همچنین زنان علاقه مند به توسعه و پیشرفت قرار گیرد.

Keywords:

empowerment , skill trainings , women , employment (employability) , توانمندسازی آموزش های مهارتی , زنان , اشتغال