نحوه کنترل سیستم های زهکشی زیرزمینی اجرا شده با طراحی اولیه آن جهت بهینه سازی شبکه آبیاری در منطقه دو اب الشتر

بهینه سازی سیستم های زه کشی و بهره وری در جهت افزایش راندمان و کارایی،همواره بحث مهم کارشناسان ومتخصصان این حوزه بوده است .برای بررسی عملکرد سیستم زه کشی ،میزان دبی و سطح ایستایی بین زه کش هادریک بازه زمانی بطور مثال در فصل پاییز،کنترل می گردد. سپس با استفاده از یک معادله درجه دو مشابه فرمول هوخهات ،بار هیدرولیکی و دبی را برای هر واحد محاسبه میکنیم.با استفاده از این رابطه هدایت هیدرولیکی و عمق معادل مزرعه را بدست می آوریم،سپس میزان هدایت هیدرولیکی هر واحد را با مقدار هدایت هیدرولیکی طراحی شده میسنجیم. مقدار هدایت هیدرولیکی محاسبه شده مزرعه مورد آزمایش بین 1تا1/8متر در روز بود که بیشتر از مقدار طراحی شده) 7/. در روز( بود با استفاده از رابطه گلوور دام معادله سطح ایستایی نسبت به زمان بدست می اید.طبق این رابطه ضریب عکس - العمل و میزان آبدهی ویژه واقعی مزرعه محاسبه گردید.طبق این رابطه،ضریب عکس العمل و میزان آبدهی ویژه واقعی محاسبه و با مقدار طراحی شده مقایسه می شود.بر اساس نتایج بدست آمده مقدار متوسط ضریب عکس العمل واقعی مزرعه 8./.و بیشتر ازمقدار طراحی شده ) 4./.( بود در حالی که متوسط آبدهی ویژه محاسبه شده5/7درصد و کمتر از مقدار در نظر گرفته شده در زمان طراح 7/7درصد است.فواصل بین زهکش ها بین 44 تا 54 متر تخمین زده شد که فواصل اجرا شده 75 متر می باشد. درنهایت با مقایسه این ضرایب با مقادیر طراحی شده،معایب کنترل و راهکارهای بهینه سازی سیستم زه کشی ارائه شده است.

Keywords:

بهینه سازی , سطح ایستایی , آبدهی ویژه , هدایت هیدرولیکی