میزان درستی نگارش مقالات دو مجله علمی - پژوهشی دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران

مهم ترین شاخص فعالیت پژوهشی اعضای هیئت علمی، کمیت وکیفیت مقالات چاپ شده توسط آن ها است؛ با این حال و با تمام دقتی که پژوهشگران و داوران در چاپ مقالات اعمال می کنند، باز هم با کاستی هایی در نگارش مقالات چاپ شده مواجه هستیم. با توجه به خلا اطلاعاتی در مورد کیفیت نگارش مقالات چاپ شده در دو مجله علمی پژوهشی دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران، این تحقیق با هدف تعیین میزان درستی روش شناسی نگارش مقالات چاپ شده در این دو مجله در سال ۱۳۸۹ انجام گرفت. تحقیق به روش مقطعی روی تمام مقالات اصیل دو مجله دارای رتبه علمی پژوهشی دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران انجام گرفت. تمامی مقالات از نظر اصول نگارش مقاله در قسمت های خلاصه، مقدمه، مواد و روش ها، یافته ها، بحث و منبع نویسی، در مجموع، با تعداد ۵۲ شاخص، بررسی و در طیف سه گانه «درست»، «نسبتا درست» و «نادرست» طبقه بندی شدند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS واستفاده ازآمار توصیفی وآزمون کای دو انجام شد. درستی نگارش کلی مقالات در ۴۷ درصد از موارد درست، ۵۰.۵ درصد نسبتا درست و در ۲.۵ درصد نادرست بود. عدم درستی نگارش مقالات به تفکیک سر فصل های اصلی مقاله به ترتیب در نگارش خلاصه مقاله، ۳۱.۶ درصد، مقدمه، ۳۵.۵ درصد، مواد و روش ها، ۴۴ درصد، یافته ها، ۲۱ درصد، بحث، ۶۸.۶ درصد و منابع، ۴۱ درصد بود. به نظر می رسد کاستی هایی در نگارش مقالات دو مجله علمی پژوهشی وجود دارد. توجه به روش شناسی پژوهش ها و نیز ساماندهی مناسب در پذیرش مقالات، براساس قواعد مشخص و تعریف شده امری ضروری است.  

Keywords:

Article writing , Scientific Research , Tehran , Methodology , Accuracy , روش شناسی تحقیق , نگارش مقاله , مجلات علوم پزشکی , علمی پژوهشی , شاخص های مقاله