بررسی وضعیت اپیدمیولوژیک بیماری سرطان در استان قم

سرطان از علل شایع ناتوانی و مرگ بوده، و اولین گام در کنترل آن، گردآوری اطلاعات در مورد ویژگی های اپیدمیولوژیک بیماری است. هدف این پژوهش تعیین وضعیت اپیدمیولوژیک سرطان در استان قم در سال های ۱۳۸۹-۱۳۸۶ بوده است. در این پژوهش توصیفی، کلیه بیماران سرطانی مراجعه کننده مراکز آموزشی درمانی و مراکز شیمی درمانی شهر قم مورد بررسی قرار گرفتند. از پرونده بیماران برای ثبت داده ها شامل سن، جنسیت، نوع سرطان، محل سکونت، مدت بیماری و زمان ابتلا استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و با استفاده از نرم افزار آماری spss انجام گرفت. نتایج نشان داد که اکثریت بیماران مبتلا به سرطان (۲۱/۴ درصد) در رده سنی ۷۹-۷۰ سال و مرد (۵۸ درصد) بوده اند. بیشتر آنان (۳۳/۲ درصد) در منطقه ۲ شهر زندگی می کردند. مدت بیماری در اکثریت بیماران سرطانی (۹/۲۵درصد) کمتر از ۱۲ماه و شایع ترین تومور (۱۲/۸درصد) مربوط به معده بود. بیشتر بیماران سرطانی (۳۱درصد) در سال ۱۳۹۰ مراجعه کرده بودند. شیوع بالای سرطان در افراد بالای ۵۰ سال و خانواده های کم درآمد و ساکن مناطق محروم دیده شد. سیر صعودی میزان سرطان نشان می دهد که توجه به برنامه های کنترل سرطان در گروه های پرخطر ضروری است.

Keywords:

Qom , Epidemiology , Cancer , سرطان , قم , اپیدمیولوژی