تاثیر مصاحبه انگیزشی بر خودکارآمدی رفتارهای پیشگیری از مواجهه با آلودگی هوا در زنان بادار

خودکارآمدی، یکی از سازه های کلیدی در بسیاری از الگوهای آموزش و ارتقای سلامت و به معنی اعتماد فرد به توانایی انجام موفقیت آمیز یک رفتار است. این مطالعه بر آن است تا تاثیر آموزش الهام گرفته از مصاحبه انگیزشی را بر خودکارآمدی رفتارهای پیشگیری از مواجهه با آلودگی هوا در زنان باردار شهر تهران بسنجد. در یک مطالعه نیمه تجربی که معیارهای ورود به مطالعه شامل سن بین ۱۸ تا ۳۵ سال مادر، بارداری بدون عارضه، نداشتن سابقه بیماری مزمن و رضایت به شرکت در مطالعه بودند، ۱۱۰ زن باردار، به صورت آسان انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه تجربه و گواه قرارگرفتند و اطلاعات اولیه با استفاده از پرسشنامه و پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. برنامه آموزشی الهام گرفته از مصاحبه انگیزشی برای گروه تجربی اجرا شد. سپس نمونه ها پس از ۱ ماه پی گیری، مجددا مورد بررسی قرار گرفتند. داده های به دست آمده با آزمون های توصیفی و تحلیلی متناسب، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. میانگین (±انحراف معیار) سنی افراد مورد مطالعه، ۴.۱۱±۲۷.۲ سال و میانگین±انحراف معیار سن بارداری، ۸.۷۵±۲۲.۸۹ هفته بود. اگر چه قبل از مداخله دو گروه از لحاظ متغیرهای مردم شناختی و خودکارآمدی یکسان بودند (۰.۰۵P). به نظر می رسد اجرای برنامه آموزشی بر پایه مصاحبه انگیزشی، می تواند در افزایش خودکارآمدی رفتارهای پیشگیرانه مواجهه با آلودگی هوا در زنان باردار موثر باشد. کد کار آزمایی بالینی: IRCT۲۰۱۲۰۹۱۰۱۰۸۰۴N۱

Keywords:

Self-efficacy , Motivational interviewing , Pregnancy , Air pollution , خودکارآمدی , مصاحبه انگیزشی , آلودگی هوا , بارداری