بررسی وضعیت سازگاری عاطفی و اجتماعی جانبازان محروم از یک چشم
Publish place: Payesh، Vol: 12، Issue: 5
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 116
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PAHM-12-5_006
تاریخ نمایه سازی: 8 اردیبهشت 1401
Abstract:
جنگ از وقایعی است که سبب پیدایش لطمات فیزیکی و روانی متعددی می شود. یکی از این عوارض، فقدان بینایی است که ممکن است در یک یا هر دو چشم به وجود آید. از آنجا که نابینایی ممکن است قدرت سازگاری جانبازان را تحت تاثیر تاثیر قرار دهد و با توجه به اینکه اثرات آسیب های روان شناختی نابینایی در جانبازان کمتر بررسی شده است، این مطالعه با هدف بررسی وضعیت سازگاری عاطفی و اجتماعی جانبازان محروم از یک چشم در شهر زنجان در سال ۱۳۹۰ انجام شده است. این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی از نوع تحلیلی است که در آن تعداد ۴۵ نفر از جانبازان محروم از یک چشم شهر زنجان بر اساس سرشماری انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه سازگاری بل جمع آوری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون آماری ANOVA با استفاده از نرم افزارSPSS استفاده شد. در این مطالعه، ۴۵ نفر شرکت داشتند و میانگین سنی آنها ۷±۴۸ سال بود. یافته های مطالعه نشان داد که در بعد سازگاری عاطفی، اکثر نمونه ها (۵۳/۴ درصد) دارای وضعیت سازگاری ضعیف بودند. در بعد سازگاری اجتماعی نیز، ۴۴/۴ درصد ازنمونه ها سازگاری ضعیف داشتند و سازگاری حدود ۴۴/۴ درصد نیز در حد متوسط بود. بین میانگین بعد سازگاری اجتماعی و رده های سنی تفاوت معنی دار دیده شد (۰/۰۱۷=P). اما بین میانگین بعد سازگاری عاطفی و رده های سنی تفاوت معنی دار دیده نشد (۰/۴۵۱=P). همچنین تفاوت معنی دار در میانگین سازگاری عاطفی بر حسب درصد جانبازی دیده شد (۰/۰۲۲=P). اما بین متغیر های تاهل، تحصیلات، ورزش، علت آسیب با میانگین بعد سازگاری عاطفی و اجتماعی تفاوت معنی دار دیده نشد (۰/۰۵=P). با وجود اینکه در این مطالعه اکثر جانبازان وضعیت سازگاری مناسبی در بعد عاطفی و اجتماعی نداشتند لذا از مسئولین مربوطه در سطح کلان کشور انتظار می رود که به وضعیت روانی این گروه از هموطنان عزیز توجه بیش از پیش مبذول دارند و با برگزاری جلسات آموزش در مورد مهارت های زندگی و نیز فراهم کردن زمینه حضور فعال این افراد در سطح اجتماع باعث ارتقای سلامت جسمی و روانی آنها شوند.
Keywords:
Authors
میترا پیامی بوساری
Deptartment of Nursing, School of Nursing and Midwifery, Zanjan University of Medical Sciences, Zanjan, Iran
منصور غفوری فرد
Deptartment of Nursing, School of Nursing and Midwifery, Zanjan University of Medical Sciences, Zanjan, Iran
علیرضا حیدری صومعه
Zanjan Foundation of Martyrs and Veterans Affairs, Zanjan, Iran