بررسی رابطه ی نگرش نسبت به مدرسه و قلدری همسالان در دانش آموزان ورزشکار متوسطه ی اول شهرستان مغان گرمی

هدف از این مطالعه تعیین نگرش دانش آموزان ورزشکار دوره ی متوسطه ی اول نسبت به مدرسه و سطوح قلدری همسالان آنها و آشکارسازی رابطه بین این سطوح است. روش تحقیق این پژوهش، روش مدل غربالگری رابطه ای از نوع مقایسه ای ا ست. جامعه ی آماری پژوهش شامل ۲۸۹ دانش آموز شاغل در ۵ مدر سه متو سطه ی اول در شهر ستان گرمی واقع در استان اردییل در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ میباشد. نمونه های پژوهش به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش، مقیاس نگرش نسبت به مدرسه که تو سط ارکتین، اوکجابول و اورال(۲۰۱۰) ۱ ایجاد شده ا ست، فرم مقیاس قلدری همسالان که توسط پیشکین و آیاس( ۲۰۱۱) ۲ ساخته شده است و فرم اطلاعات شخصی ایجاد شده تو سط محقق به عنوان ابزار جمع آوری داده ها استفاده شده ا ست. در تجزیه و تحلیل داده های به د ست آمده از تحقیق، تحلیل فرکانسی ، آزمون های نرمال بودن کولموگروف-اسمیرنوف و شاپیرو-ویلک آزمون من ویتنی یو آزمون کرو سکال والیس و تکنیک آماری ضریب همبستگی رتبه ای ا سپیرمن ا ستفاده شده ا ست. یافته های به د ست آمده در نتیجه تحقیق به این شرح است: .۱ با وجود اینکه که سطح نگرش دانش آموزان ورزشکار نسبت به مدرسه بالا بود، سطح قلدری هم سالان آنها پایین بود؛ .۲ بین سطوح قلدری همسالان دانش آموزان ورز شکار و نگرش آنها نسبت به مدرسه رابطه منفی و معناداری مشاهده شد؛ .۳ در حالیکه بین نگرش دانش آموزان ورزشکار نسبت به مدرسه و متغیر جنسیت به نفع دانش آموزان ورزشکار پسر تفاوت معناداری وجود دارد، بین سطوح قلدری همسالان و متغیر جنسیت تفاوت معناداری وجود ندارد؛ .۴ بین نگرش دانش آموزان ورز شکار نسبت به مدر سه و سطوح قلدری هم سالان با متغیر سطح پایه به نفع دانش آموزان پایه ی بالا تفاوت معناداری وجود دارد؛ .۵ با افزایش میزان ورزش روزانه در طول هفته، سطح نگرش به مدرسه و یادگیری افزایش مییابد و در مقابل، سطح قلدری کاهش پیدا می کند.

Keywords:

قلدری همسالان , نگرش نسبت به مدرسه , قلدر