حسنا مرادی - دانشجو کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی گرایش فیزیولوژی فعالیت بدنی و تندرستی
ناصر بهپور - دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه رازی
مهرداد پاینده - فوق تخصص خون و آنکولوژی، استادیار دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
منصور خزاعی - متخصص آسیب شناسی بالینی و تشریحی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر هشت هفته تمرین اینتروال با شدت بالا بر کیفیت زندگی بازماندگان زن سرطان کولورکتال شهرستان کرمانشاه بود. تعداد ۱۲ زن بازمانده سرطان کولورکتال سن: ۵۵.۶۶±۴.۹۹ سال، قد: ۱۶۴.۵±۴.۹۰ سانتیمتر، وزن: ۷۵.۱۶±۱۲.۴۸ کیلوگرم که عمل جراحی را پ شت سرگذا شته بودند به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت ۸ هفته تمرین اینتروال با شدت بالا را به صورت ۸ ست یک دقیقه ای راه رفتن سریع با شدت %۹۵ ضربان قلب ذخیره و سپس ۲ دقیقه استراحت فعال به صورت راه رفتن آهسته ۳ بار در هفته و با ۲۴ ساعت استراحت بین آنها انجام دادند. قبل و بعد از انجام مداخله به منظور بررسی اثر تمرین اینتروال با شدت بالا بر کیفیت زندگی از پرسشنامه کیفیت زندگی WHOQL-BREF استفاده گردید. به منظور تعیین تغییرات درون گروهی از آزمون تی وابسته و برای تعیین تغییرات بین دو گروه از آزمون تی مستقل ا ستفاده شد. در پایان نتایج نشان دادند که هشت هفته تمرین اینتروال با شدت بالا اثر معنیداری بر کیفیت زندگی در گروه تجربی دا شته ا ست (p=۰.۰۲۸)، در صورتی که این مقدار در گروه کنترل معنیدار نبود .(p=۰.۲۰۴) همچنین مقایسه بین پیشآزمون (p=۰.۱۲۸) و پس آزمون (p=۰.۰۳۴) در دو گروه تجربی و کنترل برکیفیت زندگی تغییر معنیداری را ن شان داد. . نتایج این مطالعه نشان داد که تمرینات اینتروال با شدت بالا بر ا ساس ماهیت خود احتمالا با افزایش سطح هورمون های سروتونین و آندروفین ها و کاهش سطح کورتیزول موجب بهبود کیفیت زندگی و میتوان از آن به عنوان راهکاری موثر جهت بهبود کیفیت زندگی در این دسته از بیماران استفاده کرد.

کیفیت زندگی، تمرینات HIIT، سرطان کولورکتال