اعظم عبدی کبودان - کارشناس ارشد عمران سازه، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
حسین معمر - کارشناس ارشد طراحی شهری، گروه شهرسازی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

امروزه رشد فزاینده شهرها، مناطق و محلات شه ری و همچنین وجود فرهنگ محله محوری و تضاد میان محلات، حساسیت ها نسبت به چگونگی توزیع خدمات در میان ساکنان را بیش از پیش کرده است. در حال حاضر توزیع نامناسب و نابرابر خدمات در سطح محلات به دلیل جا ماندن از رشد و توسعه شهر، یکی از چالش های شهری می باشد. انتظار شهروندان از مدیریت شهری، برابری در دستیابی به فرصت ها، توزیع مناسب عملکردها و خدمات و دسترسی مناسب به مراکز خدمات دهی و فعالیتی، بدون تبعیض و تفاوت گذاری میان ساکنان یک شهر است. با بررسی میزان نابرابری ها در توزیع خدمات و شناسایی الگوی فضایی بی عدالتی در سطح شهر می توان پی برد که کدامیک از خدمات در وضعیت نامناسب تری هستند و بی عدالتی ها بیشتر در کدام بخش محله تمرکز یافته است تا از این راه، مدیریت شهری با عملکرد آگاهانه در توزیع فضایی خدمات عمومی و منافع اجتماعی، نابرابری ها را کاهش دهد و کیفیت زندگی و به تبع آن سلامت روانی شهرندان را ارتقاء دهد. از این رو پژوهش حاضر به منظور دستیابی به هدف مذکور، از طریق پرسشنامه با حجم نمونه ۱۳۸ نفر به گردآو ری اطلاعات در محله حجاب مشهد پرداخته است. پس از اعتبارسنجی تحقیق، تحلیل ها به کمک آزمون تحلیل عاملی تائیدی، آزمون اولویت بندی فریدمن توسط نرم افزار LISREL و SPSS انجام گرفته است. نتیجه حاکی بر آن است که در وهله اول ارتقاء مفهوم برابری با بهبود فضاه ای تفریحی فراغتی و تجهیز آنها به صورت برابر در سطح محله و پس از آن توجه به نقش و کاراکتر فضاها، توجه به مقیاس انسانی، تخصیص متوازن خدمات، افزایش سطح تعاملات در فضاهای جمعی و در نهایت تجهیز شبکه پیاده و سواره در سطح محله حجاب از عوامل تاثیرگذار عدالت فضایی در ارتقاء سلامت روانی شهروندان می باشد .

عدالت فضایی، سلامت روانی شهروندان، بی عدالتی فضایی، محله حجاب