جایگاه فضای سبز شهری در راستای اهداف توسعه پایدار (مورد مطالعه: شهر کرج)

در سال های اخیر روند رو به رشد شهرنشینی، تغییر کاربری زمین و افزایش سرعت ساخت و ساز در شهرها منجر به کاهش سهم فضای سبز شهری و درنتیجه افزایش آلودگی های زیست محیطی گردیده است. لذا توجه ویژه به کارکردهای این فضاها و نقش آن در توسعه پایدار که موجب ارتقا کیفیت زندگی در شهرها می شود، ضرورت دارد. براساس مطالعات و بررسی های صورت گرفته توسط وزارت راه و شهرسازی سرانه متعارف و قابل قبول فضای سبز شهری در شهرهای ایران بین ۷ تا ۱۲ مترمربع میباشد که این میزان طبق ماده ۲۲ قانون هوای پاک در شهرهای بالای پنجاه هزار نفر جمعیت به حداقل ۱۱ مترمربع می رسد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که در کلانشهر کرج بیشترین سرانه فضای سبز مقدار ۹/۴ مترمربع در منطقه ۱۰ و کمترین مقدار آن برابر با ۱/۸ مترمربع در منطقه ۵ می باشد که با سرانه پیش بینی شده در کشور اختلافی فاحش دارد که از دلایل اصلی آن می توان به کمبود منابع آبی در اختیار شهرداری جهت نگهداری فضای سبز موجود، در اختیار نداشتن عرصه مناسب جهت اجرای طرح های توسعه، هزینه بالای احداث شبکه خطوط انتقال آب و سیتم های نوین آبیاری اشاره کرد که رفع مشکلات مذکور همکاری و مساعدت دستگاه های اجرایی از جمله وزارت نیرو، وزارت راه و شهرسازی، جهاد کشاورزی را می طلبد.

Keywords:

فضای سبز شهری , توسعه پایدار , کاربری , منابع آبی