بهینه سازی مصرف انرژی در بخش ساختمان با استفاده از شبکه عصبی و الگوریتم PSO (مطالعه موردی شهرستان بندرعباس)
عنوان مقاله: بهینه سازی مصرف انرژی در بخش ساختمان با استفاده از شبکه عصبی و الگوریتم PSO (مطالعه موردی شهرستان بندرعباس)
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-23-10_001
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-23-10_001
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
فخری اله یاری - دانشجوی دکتری گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و علوم پایه دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران.
آزیتا بهبهانی نیا - استادیار گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و علوم پایه دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران. (مسوول مکاتبات)
حسین رحامی - دانشیار دانشکده علوم مهندسی پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران، تهران، ایران.
مریم فراهانی - استادیار گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران.
سمیرا خدیوی - استادیار گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران.
خلاصه مقاله:
فخری اله یاری - دانشجوی دکتری گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و علوم پایه دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران.
آزیتا بهبهانی نیا - استادیار گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و علوم پایه دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران. (مسوول مکاتبات)
حسین رحامی - دانشیار دانشکده علوم مهندسی پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران، تهران، ایران.
مریم فراهانی - استادیار گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران.
سمیرا خدیوی - استادیار گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی و علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران.
زمینه و هدف: بسیاری از جوامع، به طور عمده در جهان توسعهیافته از برنامهها و سیستمهای ارزیابی پایداری محلات برای سنجش میزان موفقیت خود در نزدیکی به اهداف توسعه پایدار استفاده میکنند. ویژگیها و موفقیت این سیستمها در میزان پوشش ابعاد مختلف پایداری موضوعی است که باید مورد توجه برنامهریزان و طراحان شهری قرار گیرد. در این پژوهش با هدف شناخت، بررسی و مقایسه محدودیتها و قابلیتهای سیستمهای ارزیابی پایداری محلات به بررسی انتقادی چهار مورد از سیستمهای شناخته شده در این زمینه یعنی LEED-ND،BREEAM-Communities ، CASBEE-UD و DGNB-NSQ پرداخته شده است. روش بررسی: در این پژوهش با بررسی گسترده متون و قیاس تطبیقی از چهار سیستم ارزیابی پایداری محلات و با استفاده از روش تحلیل محتوا به مسائلی از قبیل مقایسه ساختار و طبقهبندی، وزن موضوعات و معیارها، میزان پوشش پایداری و غیره پرداخته شده است. پس از مقایسه کلی سیستمهای ارزیابی پایداری محلات، چارچوب مقایسهای بر مبنای چهار بعد توسعه پایدار شهری در قالب ۸ موضوع شکل گرفته است. لازم به ذکر است این پژوهش در سال ۱۳۹۹ انجام شده است. یافتهها: علیرغم مشاهده ساختار درخت مانند در سیستمها، تفاوت در اهمیت موضوعات و میزان پوشش پایداری قابل مشاهده است. بررسیها نشان داد بیش از ۶۸% معیارهای ارزیابی بر بعد محیطی تاکید داشته و دو موضوع کاربری اراضی- بافت شهری- چیدمان ساختمانها با بیش از ۲۰% و منابع (انرژی، آب، مصالح) با بیش از ۱۳%، موضوعات مهم و تاثیرگذار در روند ارزیابی محلات شناخته شدند. این در حالی است که در خصوص سایر موضوعات رویکرد سیستمها متفاوت بوده است. بحث و نتیجهگیری: نتایج پژوهش نشان داد سیستمهای مورد بررسی علیرغم ارائه روشهای عملیاتی مفید در راستای ارزیابی پایداری به دلیل تمرکز بیش از حد بر بعد محیطی و به همان نسبت غفلت از سایر ابعاد پایداری، در ارزیابی پایداری محلات به صورت یکپارچه کارا نبوده و نیاز به بلوغ بیشتری دارند.
کلمات کلیدی: توسعه پایدار محلی, ابعاد و شاخص های پایداری, سیستم ارزیابی پایداری, مطالعه انطباقی سیستم ها
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1437721/