رویارویی خشت و کشت برای تصرف اراضی کشاورزی در استان فارس
عنوان مقاله: رویارویی خشت و کشت برای تصرف اراضی کشاورزی در استان فارس
شناسه ملی مقاله: JR_AREO-26-4_001
منتشر شده در در سال 1391
شناسه ملی مقاله: JR_AREO-26-4_001
منتشر شده در در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد جمشیدی - عضو هیات علمی موسسه تحقیقات خاک و آب، کرج
عزیز مومنی - دانشیار پژوهش و عضو هیات علمی موسسه تحقیقات خاک و آب، کرج
غلامرضا زارعیان - عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس
کامران افتخاری - استادیار و عضو هیات علمی موسسه تحقیقات خاک و آب، کرج
خلاصه مقاله:
محمد جمشیدی - عضو هیات علمی موسسه تحقیقات خاک و آب، کرج
عزیز مومنی - دانشیار پژوهش و عضو هیات علمی موسسه تحقیقات خاک و آب، کرج
غلامرضا زارعیان - عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس
کامران افتخاری - استادیار و عضو هیات علمی موسسه تحقیقات خاک و آب، کرج
در سالهای اخیر احداث و توسعه کوره های آجرپزی بر روی اراضی کشاورزی همچون سایر موارد تغییر کاربری اراضی کشاورزی، نگرانیهای جدی را در سطح ملی بوجود آورده است. در عین حال داده ها و اطلاعات مستند کافی در مورد شدت عمل، پیآمدها و تهدیدهای حاصل از این نوع تغییر کاربری اراضی در دسترس نیست. در این تحقیق، پراکنش جغرافیائی و قابلیت اراضی تبدیل شده به کوره های آجرپزی در دو دشت مهم کشاورزی مرودشت و کوار در استان فارس تعیین و اثرات این تغییر کاربری اراضی کشاورزی بر روی تولید و مسائل اجتماعی و زیست محیطی آن مورد بررسی قرار گرفت. پراکنش جغرافیائی و روند گسترش زمانی کورههای آجرپزی بصورت نقشه رقومی با استفاده از لایههای اطلاعاتی شامل تصاویر دریافتی از گوگل ارت(Google Earth) و عکسهای هوائی سالهای مرجع تعیین شد. برای تعیین قابلیت کاربری اراضی برای کشاورزی، از دادههای حاصل از تشریح مورفولوژیکی و تجزیه آزمایشگاهی نمونههای خاک نیمرخهای مطالعاتی در دو دشت مورد مطالعه استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها در سیستم اطلاعات جغرافیائی (Arc GIS) انجام شد. مساحت فعلی اشغال شده توسط کورههای آجرپزی پس از چهار دهه فعالیت در دشت مرودشت ۵۶۰ و در دشت کوار ۷۴۰ هکتار میباشد. این ارقام به ترتیب یک افزایش ۳ و ۸ برابری را نسبت به سال ۱۳۷۲ در این دو دشت نشان میدهد. افزایش سطح در دشت مرودشت بیشتر مربوط به خاکبرداری های انجام شده بین کورههای قدیمی و در دشت کوار به دلیل بلعیدن بخشهای جدیدی از اراضی کشاورزی در مرکز و شمال این دشت است. اراضی تغییر کاربری یافته دارای خصوصیات مناسب برای کشاورزی بوده و در سیستم طبقه بندی ارضی، غالبا در کلاس IIS قرار میگیرند. روند کنونی تغییرات نشان میدهد در آینده نزدیک مساحت بیشتری از اراضی مستعد دشتهای مورد مطالعه از چرخه تولید خارج شده و علاوه بر تهدید جدی برای پایداری تولید، مشکلات عمدهای را به لحاظ اجتماعی و زیست محیطی در این مناطق بوجود خواهد آورد.
کلمات کلیدی: تغییر کاربری اراضی, کوره پزخانه ها, قابلیت اراضی, محیط زیست, سیستم های اطلاعات جغرافیائی, استان فارس
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1437853/