بررسی و مطالعه دانش بومی گیاهان دارویی از دیدگاه دامداران ترکمن در دشت ترکمن صحرا

وابستگی بشر به طبیعت جهت زنده ماندن در دوران نخستین، زندگی مردم بومی را در هماهنگی با طبیعت به نحوی هدایت کرده است که به آنها توانایی ایجاد نظامهای دانش بومی گیاهی و محیطی را داده است. از اینرو در پژوهش حاضر هدف بررسی و مطالعه گیاهان دارویی از دیدگاه دامداران ترکمن در دشت ترکمن صحرا بود.گردآوری داده با استفاده از روش پیمایش میدانی، مصاحبه های نیمه ساختاریافته و جلسات بازخورد جامعه بادامداران مرتع اینچه برون شمال استان گلستان استفاده شد و در آن از کاربرد گیاهان دارویی و نحوه استفاده از آنها پرسش صورت گرفت . طبق نتایج دامداران به ۲۰ گونه گیاهی با خاصیت دارویی اشاره کردند. طبق دانش بومی دامداران ترکمن گیاهان رویشی این مناطق علاوه بر استفاده دارویی برای انسان از آنها برای درمان بعضی از بیماریهای دامهای خود استفاده میکنند. نتایج مصاحبه با دامداران نشان داد ۲۰ کونه گیاهی دارویی برای درمان بیماریهای انسانی و دامی توسط آنها مورد استفاده قرار میگرفت. این گونه ها مربوط به ۱۱ خانواده بودند. نتایج این پژوهش نشان داد جوامع محلی و سنتی ترکمن صحرا با اینکه در رابطه با خواص دارویی گیاهان برای انسان اطلاعات کمتری داشتند ولی در رابطه با خواص دارویی گیاهان برای دام از اطلاعات ارزشمند و غنی برخوردار بودند.

Keywords:

اتنوبوتانی , مردم نگاری , شورپسند , اینچه برون , گلستان