شناسایی و اولویت بندی شاخص های توسعه پایدار شهری در شهر شیراز با استفاده از روش ترکیبی تصمیم گیری چند معیاره تحلیل سلسله مراتبی فازی و تاپسیس فازی

این پژوهش با هدف شناسایی و اولویت بندی شاخص های توسعه پایدار شهری در شهر شیراز انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش ۱۴ نفر از مدیران و تصمیم گیران حوزه شهری شیراز شامل شهردار شیراز، شهرداران نواحی یازده گانه شهر شیراز، شهردار بافت تاریخی و فرهنگی و مدیر سازمان نوسازی و بهسازی شهر شیراز می باشند که به عنوان خبره معرفی شده اند. به منظور گردآوری داده های این پژوهش از پرسشنامه استاندارد تحلیل سلسله مراتبی و پرسشنامه استاندارد تکنیک تاپسیس فازی استفاده شده است. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده ها و اولویت بندی معیارها از روش ترکیبی تصمیم گیری چند معیاره تحلیل سلسله مراتبی فازی و تاپسیس فازی استفاده شده است. بر اساس نتایج بدست آمده معیار زیست محیطی با وزن تقریبی ۰/۳۷ در بین معیارهای اصلی رتبه نخست را به دست آورد و همچنین نتایج نشان دادند که معیار تراکم جمعیت نیز در بین دیگر معیارها از اهمیت بیشتری برخوردار است و رتبه اول اولویت بندی در میان معیارهای پژوهش را به دست آورد.

Keywords:

توسعه پایدار , شیراز , عوامل زیست محیطی , عوامل اقتصادی , عوامل اجتماعی.